آسيب شناسي طرح هاي حفاظت از بافت هاي تاريخي در ايران

محلات تاريخي ميراثي ارزشمند و از مهم ترين عناصر هويت بخش شهرهاي ايراني هستند. در حال حاضر بسياري از اين محلات دچار مشكلات متعدد هستند و به سبب ضعف و نا كارآمدي برنامه هاي شهري در وضعيت ناپايدار به سر مي برند؛ يا رو به زوال و افول گذاشته و از چرخه زندگي شهري خارج گشته اند و يا بدون توجه به ارزش هاي تاريخي و فرهنگي در مسير توسعه نامطلوب و ناپايدار شهرنشيني قرارگرفته اند. محله تاريخي ارامنه اصفهان با قدمتي حدود چهار قرن يكي از اين محلات است. مشكلات موجود در طرح هاي حفاظت از بافت هاي تاريخي در ايران سبب از بين رفتن بخش هايي از بافت تاريخي و فرهنگي جلفا گرديده است. اين پژوهش با هدف شناسايي نواقص موجود در طرح حفاظت از محله تاريخي جلفا بواسطه بررسي منشورهاي بين المللي حفاظت و بهره مندي از تجارب موفق جهاني كوشيده است. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه طرح هاي حفاظت از بافت هاي تاريخي در ايران با اصول جهاني حفاظت فاصله زيادي دارند و در ساختار دچار مشكلات فراوان هستند. اين برنامه ها كه بر اساس طرح هاي جامع شهري تهيه مي گردند، بواسطه ديدگاه صرفا كالبدي در امر حفاظت، از توجه به مسائل اجتماعي و اقتصادي اين بافت ها باز مانده اند. چنانكه در اين طرح ها حفاظت شهري بصورت مرمت و نگهداري از بناهاي با ارزش تعريف مي گردد و به اهميت بافت تاريخي در برگيرنده اين بناها توجهي نمي گردد