(بررسي نقش كيفي فضاهاي تفريحي و جمعي در جهت افزايش رضايت مندي در سراي سالمندان)

يكي از اقشار محتاج حمايت در جامعه سالمندان مي باشند. از آن جا كه شايد نيمي از جمعيت كشور ما را سالمندان تشكيل مي دهند در معماري نه تنها بايد اصول و استانداردهاي خاص براي اين قشر تبيين، تثبيت و رعايت شود، بلكه مي بايست الگوي فضايي مختص به اين افراد را تعريف نمود. هدف اصلي اين مقاله بر مبناي اين فرض است كه بتوان با طراحي فضاهاي تفريحي و جمعي به ايجاد محيطي براي ثبت خاطره جمعي، حس مكان و خلق احساس تعلق همچنين ارتقاي كيفيت زندگي و سلامت سالمندان مقيم خانه سالمندان كمك كرد.اين تحقيق با هدف شناسايي عوامل تاثير گذار (فضاهاي تفريحي و جمعي) در سرزندگي و ارتقاي وضعيت رواني سالمندان انجام گرفته است كه جهت شناخت كاملتر مفهوم زندگي اجتماعي در خانه سالمندان، در روشي توصيفي- تحليلي، متون تخصصي مختلف بررسي و معيارهاي تأثير گذار شناسايي شده اند. در يك جمع بندي مختصر مي توان به اين دستاورد اشاره كرد كه با در نظر گرفتن اين دوفاكتور مهم در زمينه معماري مي توان اقداماتي را در طراحي اين فضاها ، مناسب با شرايط جسماني اين قشر از جامعه لحاظ كرد تا آن جا كه كيفيت فيزيكي فضاي تفريحي و امكانات و تسهيلات در خانه سالمندان مي تواند باعث حضور بيشتر سالمندان و ايجاد حيات جمعي و سلامت روان و همچنين موجب ترغيب بيشتر آنها براي مشاركت در فعاليت ها شده و از سوي ديگر خلق اين فضاها كمكي در جهت كاهش احساس انزوا و افسردگي سالمندان و در مقابل به بالا بردن حس سرزندگي، افزايش تعاملات اجتماعي و آسايش روحي و رضايتمندي سالمندان را فراهم آورند.