بررسي فيتوشيميايي علف ‌هرز شا‌تره Fumaria parviflora (مطالعه موردي مزارع روستاي ايگدر سفلي شهرستان گنبد كاووس)

Phytochemical study of Fumaria parviflora weed (case study of Igder Sofla field of Gonbad Kavous)

هدف از اين آزمايش، ارزيابي متابوليت‌هاي اوليه، اسموليت‌هاي سازگاركننده پرولين و قندهاي محلول به‌علاوه آنتي‌اكسيدان فنول كل و كاتالاز علف‌هرز شاتره (Fumaria parviflora) بود. اين گياه در مرحله فنولوژيكي گل‌دهي جمع‌آوري و سپس به‌تفكيك اندام ريشه، ساقه، برگ و گل از يكديگر جدا گرديد. اين آزمايش، به‌صورت طرح كاملاً تصادفي در سه تكرار در آزمايشگاه مركزي و علوم علف‌هاي هرز دانشگاه گنبدكاووس انجام شد. مطابق نتايج، بيشترين ميزان ماده آلي و خاكستر به ترتيب مربوط به اندام گل و ريشه شاتره بود. اين مطالعه هم‌چنين نشان داد كه اندام گل از ميزان نسبتاً مناسبي از قندهاي محلول معادل 39/126 ميلي‌گرم بر گرم وزن خشك در مقايسه با ساير اندام‌هاي علف‌هرز شاتره برخوردار بود. در مقابل كمترين ميزان نشاسته در اين اندام مشاهده شد. در مورد ميزان پرولين، فنول كل و آنتي‌اكسيدان كاتالاز بيشترين مقادير اين صفات به اندام برگ و گل اختصاص داشت. در مجموع با توجه به زيست توده توليدي بالاي علف‌هرز شاتره و بلا استفاده بودن آن و از سوي ديگر مضرات اثر علف‌كش‌هاي سنتزي، پيشنهاد به بهره‌وري از اين علف‌هرز به‌عنوان علف‌كش‌ها با منشاء طبيعي و يا تنظيم كننده‌هاي رشدي وجود دارد كه نيازمند آزمايشات تكميلي است.