ارزيابي جوانه زني بذر بيوتيپ هاي يولاف وحشي زمستانه (Avena ludoviciana L.) حساس و مقاوم به علف‌كش‌هاي بازدارنده ACCase در پاسخ به تغييرات دما و پتانسيل آب

Evaluation of seed germination of resistant and susceptible winter wild oat (Avena ludoviciana L.) biotypes to ACCase inhibitors in response to changes of temperature and water potential

ارزيابي و شناخت پاسخ بذر علف‌هاي هرز به شرايط متفاوت محيطي سبب پيش‌بيني نحوه هجوم و پراكنش آن ها در يك منطقه مي شود. آزمايش حاضر به‌منظور بررسي تأثير دما و پتانسيل آب بر جوانه زني بذور دو توده حساس و مقاوم به علف‌كش‌هاي بازدارنده استيل كوآنزيم- آ-كربوكسيلاز يولاف وحشي زمستانه به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با چهار تكرار در سال 1397 در دانشكده كشاورزي دانشگاه فردوسي مشهد اجرا شد. عوامل آزمايش شامل دما در شش سطح (5، 10، 15، 20، 25، 30 درجه سانتي‌گراد) و پتانسيل آب در پنج سطح ( صفر، 3/0-، 6/0-، 9/0-، 2/1- مگاپاسكال) بودند. نتايج آزمايش نشان داد كه محدوده دمايي حداكثر جوانه زني در توده مقاوم با كاهش پتانسيل آب به 9/0- و 2/1- مگاپاسكال در مقايسه با توده حساس كمتر بود. همچنين محدوده دمايي حداكثر سرعت جوانه زني در توده حساس وسيع تر بود. به‌طوري‌كه در پتانسيل آب 2/1- مگاپاسكال توده حساس از دماي 5 تا 30 درجه سانتي گراد حداكثر سرعت جوانه زني خود را حفظ كرد، اما در توده مقاوم در پتانسيل آب مشابه حداكثر سرعت جوانه زني فقط در محدوده دمايي 5 تا 10 درجه سانتي گراد مشاهده شد. به‌طوركلي توده حساس يولاف وحشي زمستانه نسبت به توده مقاوم از محدوده دمايي وسيع تري براي حفظ حداكثر درصد و سرعت جوانه زني برخوردار بود.