شماره ركورد كنفرانس :
4713
عنوان مقاله :
واكنش علفهرز بيد علفي (Epilobium ciliatum Raf.) مقاوم به پاراكوات، دايكوات و گلايفوسيت به برخي از علفكشهاي جايگزين
عنوان به زبان ديگر :
The response of willow herb (Epilobium ciliatum Raf.) resistant to Paraquat, Diquat and Glyphosate to some different alternative herbicides
پديدآورندگان :
خليل طهماسبي بهروز Bhroz.weedscience@gmail.com 1- دانشجوي پسادكتري تحقيقات گياهپزشكي كشور، سازمان تحقيقات آموزش و ترويج كشاورزي، تهران , آل ابراهيم محمد تقي 2-دانشيار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشكده كشاورزي و منابع طبيعي دانشگاه محقق اردبيلي , ساسان فر حميدرضا 3- مؤسسه تحقيقات گياه پزشكي كشور، سازمان تحقيقات آموزش و ترويج كشاورزي، تهران، ايران , زند اسكندر 3- مؤسسه تحقيقات گياه پزشكي كشور، سازمان تحقيقات آموزش و ترويج كشاورزي، تهران، ايران , خاكزاد رحمان 4- فارغ التحصيل دكتري علوم علف هاي هرز دانشكده كشاورزي و منابع طبيعي دانشگاه محقق اردبيلي , نوري ملو اسدالله 3- مؤسسه تحقيقات گياه پزشكي كشور، سازمان تحقيقات آموزش و ترويج كشاورزي، تهران، ايران , دپرادو رافائل 5-دانشگاه كوردوبا، اسپانيا
كليدواژه :
مقاومت , كارائي , گلايفوسيت , ALS
عنوان كنفرانس :
هشتمين همايش ملي علوم علف هاي هرز ايران
چكيده فارسي :
بيد علفي (Epilobium ciliatum Raf.) علفهرزي رايج در مزارع و باغات ميباشد. اين گونه اغلب توسط علف كشهاي دايكوات، پاراكوات (گروه دي ) و گلايفوسيت (گروه جي) كنترل ميشود. اما گزارشها حاكي از وقوع مقاومت در اين گونه به هر دو گروه از علف كش هاي نام برده ميباشد. بدين منظور آزمايشي در سال 2017 با كاربرد چهار گروه از علف كشها شامل گلوفوسينيت (بازدارنده گلوتامين سينتتاز)، امسيپيآ و فلوركسي پير (شبه اكسين)، فلازاسولفورن (بازدارنده هاي استولاكتات سينتاز) و پري فلوفن-اتيل وكارفن ترازون (بازدارنده هاي پروتوپرفيرينوژن اكسيداز) در دانشگاه كوردوبا (اسپانيا) به منظور كنترل اين گونه صورت گرفت. بررسي كارايي علف كش هاي مذكور بر تودههاي حساس و مقاوم بيد علفي با كاربرد هشت دز از هر علف كش در هشت تكرار صورت گرفت. 21 روز پس از تيمار علف كش ها، دز كاهش دهنده تعداد بوته (LD50) اندازهگيري شد. نتايج نشان داد كه درجات مختلفي از مقاومت (FR) بين دو بيوتيپ حساس و مقاوم بيد علفي از نظر تعداد بوتههاي زنده مانده پس از كاربرد تمام علف كشها وجود داشت. تمام علف كش ها توانستند در مقدار كمتر از دز توصيه شده هر دو بيوتيپ مقاوم و حساس را به خوبي كنترل نمايند. اما نتايج نشان مي دهد كه گونه ي مقاوم به مقدار بيشتري از علف كش را نياز داشت، به منظور مديريت مناسب اين علفهرز و جلوگيري از مقاومت، توصيه مي شود با احتياط بيشتري از علف كشهاي مورد مطالعه در اين تحقيق استفاده شود.