بررسي تأثير فرهنگ سازماني قوي و ضعيف بر انگيزش كاركنان با تاكيد بر اخلاق حرفه‌اي

فرهنگ سازماني و انگيزش متغيرهاي حياتي در هر سازمان هستند. اين امر ناشي از اين واقعيت است كه شناخت اين متغيرها نه تنها عملكرد فردي كاركنان بلكه اثربخشي و عملكرد كل سازمان را نيز تحت تأثير قرار مي‌دهد. علاقه به فرهنگ سازماني ناشي از اين اعتقاد است كه فرهنگ بر رفتار، تصميم‌گيري، اخلاق حرفه‌اي، استراتژي‌هاي سازماني، انگيزش فردي، رضايت شغلي، عملكرد سازماني، خلاقيت و نوآوري و ميزان مشاركت كاركنان تأثير مي‌گذارد. فرهنگ سازماني يكي از عوامل مهم تعيين‌كننده رفتار اخلاقي كاركنان در سازمان شناخته شده است. كاركنان از فرهنگ سازماني آگاهي دارند، آن‌ها را با زندگي در محيط كاري خود ياد مي‌گيرند، سپس اهداف شغلي خود را با اهداف سازمان هماهنگ مي‌كنند. كاركنان بي انگيزه معمولا نگرش ناراضي در كار دارند، كمتر متعهد هستند و بيشتر احتمال دارد كه سازمان را ترك كنند. حتي اگر فرصتي براي ترك نداشته باشند، احتمال دارد از لحاظ احساسي و رواني از سازمان جدا شوند. هدف اين مقاله بررسي تأثير فرهنگ سازماني قوي و ضعيف بر انگيزش كاركنان با تاكيد بر اخلاق حرفه‌اي است. بدين منظور مروري بر مطالعات منتشر شده بين سال‌هاي 2011 تا 2017 در زمينه‌ي فرهنگ سازماني، اخلاق حرفه‌اي، انگيرش كاركنان و عملكرد سازماني انجام شده است. نتايج نشان داد سازمان‌هاي با فرهنگ سازماني قوي وحدت بيشتري را در ميان كاركنان از طريق برقرار كردن اعتقادات و ارزش‌هاي مشترك ايجاد مي‌كنند. درك مشابه از ارزش‌ها و اعتقادات باعث ايجاد ارتباط قوي در بين كاركنان و سازمان شده، بنابراين كاركنان احساس گروهي قوي‌تري دارند و برانگيخته مي‌شوند و به يكديگر نيز انگيزه مي‌دهند.