نقش مولفه هاي فرهنگ سازماني بر مديريت عملكرد سازمانهاي فرهنگي

سازمان‌هاي فرهنگي داراي ويژگي‌هايي هستند كه آن‌ها را از ساير سازمان‌ها مجزا كرده و به طبع آن، استفاده از الگوها و مدل‌هاي مرسوم در مديريت عملكرد براي آن‌ها نمي‌تواند منتهي به نتيجه مناسب گردد. تحقيق حاضر باهدف شناسايي مؤلفه‌هاي كليدي فرهنگ‌سازماني مؤثر بر مديريت سازمان‌هاي فرهنگي و تعيين ارزش و اولويت هر مؤلفه انجام شد. روش تحقيق به‌صورت آميخته كيفي و كمي انجام گرديد. مرحله كيفي از روش تحليل محتواي كيفي منابع و مقالات ارائه‌شده در سال‌هاي 2014 و 1393 به بعد انجام شد و مرحله كمي از روش دلفي فازي كه جامعه آماري آن را تعداد 50 نفر از استادان، مديران و كارشناسان فرهنگي تشكيل داده و حجم نمونه برابر 12 نفر واجدين شرايط دلفي بودند. تجزيه‌وتحليل داده‌هاي كيفي بر اساس مراحل تحليل محتواي كيفي و كدگذاري و مقوله‌بندي داده‌ها استفاده گرديد. نتايج حاصل از تحليل محتوا به‌صورت دلفي فازي در معرض نظرات خبرگان قرار گرفت و با روش‌هاي دلفي فازي مثلثي مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت و اولويت‌بندي گرديد. نتايج بيانگر اين است كه مؤلفه‌هاي نمادسازي، آينده‌نگري، زنانگي / مردانگي، سازگاري، درگير شدن، اجتناب از زياده‌روي، فردگرايي / جمع‌گرايي، انطباق‌پذيري، رسالت، ابهام گريزي و فاصله قدرت به ترتيب اولويت در عملكرد سازمان‌هاي فرهنگي مؤثر بوده و بايد موردنظر قرار گيرد.