مطالعات پخش حرارت در طراحي آبگير نيروگاه پره سر با در نظر گرفتن ميدانهاي دور و نزديك

نيروگاههاي سيكل تركيبي نمونه‌اي از نيروگاههاي توليد برق مي‌باشند كه در صورت احداث در كنار درياها، درياچه‌ها و يا رودخانه‌ها، از آب به منظور خنك‌سازي سيستم كندانسور استفاده نموده و سپس آنرا با افزايش دمايي مجدداً به دريا باز مي‌گردانند. در صورتيكه موقعيت قرارگيري كانال خروج آب گرم و يا كانال ورودي آب سرد نسبت به يكديگر بصورت مناسبي طراحي نشده باشد ، امكان وقوع پديده Recirculation وجود خواهد داشت. بدين ترتيب كه آب گرم خروجي مجدداً از محل ورود آب، داخل كندانسور شده و راندمان نيروگاه را تا حد قابل توجهي كاهش مي‌دهد. در اين مطالعه تعيين و انتخاب سيستم خروج آب گرم از نيروگاه سيكل تركيبي پره سر كه با ظرفيتي معادل 900 مگاوات در منطقه ساحلي پره سر، بين آستارا و انزلي در استان گيلان، احداث خواهد شد، مورد نظر مي باشد. مطالعات انجام شده قبلي استفاده از سيستم آبگيري سطحي از دريا را از طريق يك حوضچه آبگيري، براي سيستم خنك كننده نيروگاه تعيين كرده است. در تعيين سيستم خروج آب گرم از نيروگاه كه موضوع تحقيق حاضر مي باشد، محل و موقعيت نطقه خروجي نسبت به محل آبگيري و نيز نحوه خروج آب كه در سطح و يا در عمق ميتواند باشد، مورد نظر بوده است. بطور كلي تعيين محل وموقعيت خروجي آب گرم با هدف برآورده كردن نيازهاي زير صورت گرفته است. الف- عدم تأثير‌پذيري آب در محدوده آبگيري از دماي آب خروجي از نيروگاه و عدم ايجاد پديده Recirculation . ب- رعايت الزامات زيست محيطي تخليه آلاينده‌هاي حرارتي در دريا.