مروري بر اهميت فرآيند بوگيري در شناسايي توكوفرول گياهي طي تصفيه روغن زيتون

اخيراً با رشد دانش عمومي، تقاضاي مردم براي مصرف روغن زيتون كه يكي از منابع روغني بسيار مفيد با ارزش غذايي بالايي براي سلامتي بوده افزايش يافته است. زيرا مصرف آن در مقايسه با ساير روغن هاي خوراكي، نه تنها اثرات زيان بار بر روي سلامتي نداشته بلكه بر تامين انرژي لازم براي فعاليت انسان نقش مهمي در بقاي سلامت و ادامه حيات دارند. اغلب روغن هاي خام حاوي مواد نامطلوب مانند اسيدهاي چرب آزاد، پيگمان ها، فلزات، صمغ ها، واكس ها، فسفوليپيدها و مواد بودار هستند كه بايد طي فرايند بوگيري كه آخرين مرحله از تصفيه روغن‌هاي خوراكي است كه اساساً يك عمل تقطير با بخار در درجه حرارت بالا و تحت خلاء صورت مي گيرد، مي باشد. همچنين توسط اين فرآيند اسيدهاي چرب آزاد و مواد حاصل از اكسيداسيون چربي‌ها و روغن‌ها تبخير و خارج شده و به اين ترتيب عمر نگهداري روغن افزايش مي‌يابد. توكوفرول ها در روغن هاي گياهي در مراحل مختلف فرآوري چربي ها و روغن ها كاهش مييابند و بيشترين كاهش در هنگام بيبو كردن اتفاق ميافتد. افت توكوفرول ها در هنگام بيبو كردن بر حسب شرايط بكار برده شده از 8/19 تا 2/51 % است، كه به زمان، درجه حرارت و جريان بخار بهم زن بستگي دارد. براي اينكه پايداري اكسيداتيو يك روغن بيبو شده در حد مطلوب باشد بايد مقادير زيادي از توكوفرول ها در روغن بيبو شده باقي بمانند. توكوفرول‌ها آنتي اكسيدان‌هاي ليپوفيلي را مي‌سازند و يك بازدارنده مؤثر در تمام روغن‌هاي گياهي هستند و با مهار راديكال هاي ازاد سبب پايداري قابل ملاحظه روغن و همچنين فوايد بيولوژيكي مي باشند.