مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - تعيين شاخصه هاي فيزيكوشيميايي ماگماي مولد سامانه هاي پورفيري در كمان ماگمايي سنوزوئيك كرمان با بهره گيري از شيمي بيوتيت

چكيده فارسي :

به با توجه تأثير مهم شاخص هايي نظير فوگاسيته اكسيژن، محتوي هالوژني و تغييرات دمايي توده آذرين در كانه زايي پورفيري، هدف از پژوهش حاضر، بهره گيري از شيمي بيوتيت به منظور بررسي شاخص هاي فيزيكوشيميايي مؤثر در كانه زايي در كانسارهاي برخوردي (چاه فيروزه، كدر) و پيش از برخوردي (درآلو و ريگان) در كمان ماگمايي سنوزوئيك كرمان است. تخمين دما بر اساس شيمي بيوتيت در كانسارهاي مورد مطالعه ترتيب كدر، ريگان، درآلو و چاه فيروزه را نشان مي دهد. دياگرام Xpdo- Xph – Xanبراي بيوتيت ها، نشان داد كه سيستم هاي پورفيري هاي در محدوده متوسط تا بالاي فوگاسيته اكسيژن قرار مي گيرند. ميانگين fH2O/fHF و fH2O/fHCl, در بيوتيتهاي مورد مطالعه، بيشتر از يك است كه نشان دهنده بالا بودن محتوي آب سيالات اوليه نسبت به محتواي هالوژني است. اين نسبت، در پورفيري هاي برخوردي در مقايسه با كانسارهاي پيش از برخوردي بالاتر است. براساس دياگرام fH2O/fHCl vs. IV(Cl) پورفيري هاي برخوردي (چاه فيروزه و كدر) و همچنين پورفيري درآلو (پيش از برخوردي) محتوي Cl و fH2O/fHCl مشابهي با پورفيري هاي دالي، ميدوك و بينگهام دارند. بر اساس نمودار XF/XOH در مقابل XMg و XFe ، افزايش نسبي F در پورفيري هاي برخوردي به ويژه كانسار كدر را مي توان به غني شدگي اين سيستم ها از منيزيم دانست. بر اساس دياگرام XCl/XOH در مقابل XMg و XFe، تغيير در فوگاسيته كلر در كانسارهاي برخوردي (چاه فيروزه و كدر) و پورفيري درآلو (پيش از برخوردي) اندك است. محتوي بالاي F و ثبات تقريبي در فوگاسيته F و Cl در پورفيري هاي برخوردي (چاه فيروزه و كدر) در مقايسه با كانسارهاي پيش از برخوردي به ويژه پورفيري ريگان را مي توان از دلايل افزايش كانه زايي در پورفيري هاي برخوردي مورد مطالعه دانست.