اعتلاي گفتمان پسا توسعه اي حقوق بنيادين بشر در پرتو صلح و ديپلماسي محيط زيست

محيط زيست و حفاظت از آن به عنوان مهم ترين موضوع حقوق بشري مطرح و توسعه و حفاظت از محيط زيست در پرتو تعاملات منطقه اي و همكاري هاي بين المللي در مسير پايداري قرار مي گيرد. تعاملات روزافزون كشورها و تقويت همكاري در پرتو روابط بين الملل و پايبندي به تعهدات و لزوم تبعيت از قواعد آمره براي حفظ نظم عمومي مباني بسيار مهم در تبيين نقش ديپلماسي محيط زيست در نيل به سوي توسعه پايدار بشر و توسعه حقوق بين الملل محيط زيست است. رويكرد اين پژوهش بر اين است كه تاثير ديپلماسي محيط زيست در اعتلا و توسعه و حفظ حقوق بنيادين بشر به چه ميزان است؟ در اين ميان روند پسا توسعه اي گفتمان هاي بشري راجع به حقوق بنيادين در چارچوب و مسير ديپلماسي سبز محقق مي گردد. از اين رو جامعه بين المللي در بستر تعامل و تفاهم سازنده خود نيازمند گفتگو در نيل به سوي حفاظت از محيط زيست بين المللي و صلح جهاني است. هدف از انجام اين پژوهش، تبيين تاثير ديپلماسي محيط زيست بر تعاملات بين المللي و صلح جهاني و تاثير آن بر اعتلاي گفتمان حقوق بشري زيست بوم است. در اين راستا حق بر محيط زيست سالم از جمله حقوق مهم و بنيادين بشري است كه حفاظت از آن در بستر گفتمان نظري و عملي ميسر است و اين مهم در پرتو تقويت همگرايي در چارچوب ديپلماسي محيط زيست محقق مي گردد. همچنين يافته اين پژوهش بر اين اصل استوار است كه التزام عملي به تعهدات مشترك بين المللي ضرورتي لازم براي تحقق و حفظ اين حقوق بنيادين به شمار مي رود.