درآمدي بر مساله صلح در قرآن وسيره اهل بيت (ع)

صلح به معناي آشتي و رفتار مسالمت آميز است كه بايد بر اساس حسن همجواري پايه ريزي شود و صلح عادلانه بعنوان يك اصل كلي در تمام اديان آسماني بيان شده است. دين مبين اسلام خواستار صلح و همزيستي مسالمت آميز بوده و جنگ را زماني مشروع مي داند كه براي دفع تجاوز و دفاع از حقوق انسانهاي ستمديده باشد. با توجه به جايگاه ارزشي انسان در مكتب الهي، سؤال اصلي اينگونه مطرح مي شود كه صلح از ديدگاه قرآن كريم چگونه ارزيابي مي شود و دامنۀ آنها تا كجاست؟ روش گردآوري اطلاعات از طريق منابع تفسيري، روايي، فقهي، تاريخي و در كنار آنها از كتابها و تحقيقاتي كه در اين زمينه منتشر شده استفاده مي گردد. در اين مقاله سعي شده از روشهاي تحقيق تاريخي توصيفي، تحليلي استنادي و در روش گردآوري آن از اطلاعات كتابخانه اي در حد توان استفاده گردد.