بررسي تغيير اقليم و تاثيرآن بر توليدات گياهي

اقليم مجموعه اي متغير از شرايط اتمسفري است كه وضع هوا، ميزان بارندگي و تغييرات آن در يك منطقه را مشخص مي كند. تغيير اقليم در عصر حاضر به عنوان مهم ترين تهديد براي توسعه پايدار مطرح است، كه به منابع طبيعي، منابع پايه، محيط زيست، سلامت انسان، امنيت غذايي، فعاليتهاي اقتصادي و غيره آسيب مي رساند. تغيير اقليم يك پديده جديدي نمي باشد و از ابتداي پيدايش حيات تاكنون، اقليم در حال تغيير بوده است. البته تا چند قرن قبل عامل تغييرات اقليمي، عوامل طبيعي بوده ولي امروزه علاوه بر آن عوامل، دخالت انسان نيز به آن سرعت بخشيده و روند آن به گونه اي است كه چندان قابل پيش بيني نيست. روند افزايشي غلظت گاز هاي گلخانه اي بويژه دي اكسيد كربن از عوامل اصلي افزايش دماي كره زمين و تغييرات اقليمي ناشي از آن مي باشد. بطور كلي تغيير اقليم به طور مستقيم و غير مستقيم بر توليدات گياهي تاثير داشته و اثرات مستقيم آن ناشي از تغييرات دما و نزولات جوي مي باشدكه رشد و نمو، فنولوژي و عملكرد گياهان زراعي را تحت تاثير قرار مي دهد. تغيير الگوي كشت و انتخاب گياهاني كه مخزن كافي جهت ذخيره كربوهيدرات ها در شرايط افزايش غلظت دي اكسيد كربن را داشته باشند، تغيير تاريخ كشت، استفاده از ارقام ديررس با توجه به طولاني شدن فصل رشد، انتخاب ژرم پلاسم سازگار به دما و غلظت دي اكسيد كربن بالا و همچنين توسعه نظام هاي كشاورزي بوم سازگار از قبيل كشاورزي زيستي از راهكارهاي كاهش خسارت و سازگاري به شرايط تغيير اقليم مي باشد.