اثر تغذيه عناصر ماكرو و اسيدهيوميك بر روي جمعيت و خسارت كنه زعفران

چكيده زعفران يك محصول اقتصادي و مهم در كشور ما مي باشد. اين تحقيق با هدف بررسي تاثير سطوح مختلف كودهاي ماكرو (N,P,K) و اسيد هيوميك بر ميزان كنترل خسارت كنه زعفران Rhizoglyphus robiniمي باشد. اين پژوهش در سال 95-1393 در شهرستان باخرز و در قالب طرح كاملا تصادفي با 21 تيمار و سه تكرار به اجرا در آمد. در اين طرح A: تيمار شاهد، N1: تيمار كود ازت 100 كيلوگرم در هكتار، N2: تيمار كود ازت 200 كيلوگرم در هكتار، P1: تيمار كود فسفر 50 كيلوگرم در هكتار، P2: تيمار كود فسفر 100 كيلوگرم در هكتار، K1: تيمار كود پتاس 25 كيلوگرم در هكتار، K2: تيمار كود پتاس 50 كيلوگرم در هكتار، H1: تيمار كود اسيد هيوميك 50 كيلوگرم در هكتار، H2: تيمار كود اسيد هيوميك 100 كيلوگرم در هكتار و مابقي تيمارها تركيبي از تيمارهاي بالا بود كه نوع كاشت گلداني و در شرايط مزرعه در فضاي باز، كاشت انجام شد. در هر گلدان سه بنه با كمي فاصله از هم در عمق 15 سانتي متري و بطور يكنواخت و منظم كاشت شدند و همراه با كاشت بنه ها، تلقيح كنه ها، انجام گرفت و هر بنه به 10 عدد كنه آلوده شدند. در نهايت تعداد خال هاي بنه زعفران در آبان ماه سال اول، مرداد ماه سال دوم، آبان سال دوم و وزن بنه و وزن خشك كلاله سه شاخه مورد تحليل و بررسي قرار گرفت. نتايج حاصل از تجزيه واريانس نشان داد كه تيمار N200P100K50H100 داراي حداقل خسارت كنه زعفران و تيمار N200 داراي بيشترين خسارت كنه زعفران بود كه در سطح 1 درصد معني دار گشت. براي انجام محاسبات آماري از نرم افزارهاي Excel و تجزيه واريانس از نرم افزار SPSS استفاده شد.