تاثير مالچ زنده و كود سيليس بر عملكرد كمي و كيفي گياه سورگوم علوفه اي (Sorghum bicolor L.) تحت تنش خشكي

تنش خشكي يكي از مهمترين عوامل كاهش دهنده عملكرد محصولات زراعي مي باشد. استفاده از كود سيليس باعث افزايش مقاومت گياه در برابر تنش هاي محيطي مي گردد. همچنين استفاده از مالچ زنده باعث افزايش عملكرد كمي و كيفي گياه سورگوم مي گردد. بر همين اساس اين مطالعه به منظور ارزيابي تأثير استفاده كاربرد كود سيليس و مالچ زنده بر خصوصيات كمي و كيفي گياه سورگوم (Sorghum bicolor L.) در شرايط تنش خشكي انجام شد. اين آزمايش به صورت اسپليت فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي و در سال زراعي 1397-1396 در مزرعه در منطقه ورامين واقع در روستاي داود آباد اجرا گرديد. تيمار هاي مورد بررسي شامل سه سطح آبياري شامل 60 ، 120 و 180 ميليمتر تبخير از سطح تشتك تبخير كلاس A به عنوان عامل اصلي و استفاده از كود سيليس به صورت عدم مصرف، محلول پاشي (3 در 1000) در 3 مرحله و استفاده در آب آبياري به ميزان 10 ليتر در هكتار در 3 مرحله و استفاده از مالچ زنده گياه ماش (Vigna radiate L.) در سه سطح شامل عدم استفاده از مالچ زنده و عاري از علف هاي هرز، تداخل كامل علف هاي هرز و داخل علف هاي هرز و مالچ زنده به عنوان عامل فرعي در نظر گرفته شد. صفات مورد بررسي شامل ماده خشك قابل هضم، محتواي نسبي آب و عملكرد تر علوفه كل نتايج اين آزمايش نشان داد كه اثر متقابل تنش خشكي و مالچ زده بر ماده خشك قابل هضم در سطح 1% معنا دار گرديد. بر همين اساس بيشترين ماده خشك قابل هضم از تيمار 180 ميليمتر تبخير و استفاده از مالچ سبز با ميانگين (76.61 درصد) حاصل گرديد. بيشترين عملكرد تر كل علوفه در مجموع دو چين از تيمار 60 ميليمتر تبخير و استفاده از كود سيليس در آب آبياري با ميانگين (102.95 تن در هكتار) و كمترين محتوي نسبي آب از تيمار 180 ميليمتر تبخير و عدم استفاده از كود سيليس با ميانگين (38.95 تن در هكتار) حاصل گرديد.