بهبود كارايي در سيستم هاي ذخيره سازي كليد-مقدار توزيع شده

با توجه به افزايش ظرفيت و توان عملياتي بالاي حافظه ي اصلي، محاسبات در حافظه به منظور پردازش داده هاي بزرگ، مورد توجه قرار گرفته است. با اين وجود، با توجه به ظرفيت كوچكتر حافظه ي اصلي در مقايسه با ديسك ها، سيستم هاي ذخيره سازي مقيم در حافظه ي تك گره اي ظرفيت كافي براي مواجهه با چالش هاي مرتبط با داده هاي بزرگ امروزي را ندارند. اگر چه مدل ذخيره سازي كليد-مقدار، مقياس پذيري سيستم هاي ذخيره سازي را آسان كرده است اما هنوز با چالش هايي مانند خرابي تك گره بودن، عدم سازگاري داده ها و موارد ديگري روبرو است. براي غلبه بر اين محدوديت ها، بايد در طراحي و پياده سازي اين سيستم ها توازن برقرار شود. در اين مقاله، فاكتورهايي بررسي مي شوند كه بر توزيع بار در يك كلاستر ذخيره سازي كليد-مقدار مقيم در حافظه تأثير دارند. نتايج نشان مي دهد كه توزيع كليد و طول آن، از جمله عوامل دخيل در مسأله ي توازن بار هستند و بر روي زمان پاسخ كلاستر، تأثير مي گذارند. همچنين، تأثير بار توزيع شده ي نامتناسب در بين گره هاي يك سيستم ذخيره سازي كليد-مقدار توزيع شده، بر روي زمان پاسخ مورد بررسي قرار گرفت. بررسي ها نشان مي دهند كه زمان پاسخ مربوط به عمليات get، در صورت توزيع بار به صورت قانون تواني به سرعت افزايش مي يابد. در انتها تكنيك مهاجرتي پيشنهاد داديم، كه با در نظر گرفتن فاكتورهاي مختلف، بار را بر روي گره هاي كلاستر Redis توزيع مي كند، به طوري كه بر زمان پاسخ طولاني مربوط به تكنيك جايگذاري درهم-سازي سازگار نيز غلبه مي كند.