مقايسه عملكرد الگوريتم هاي خوشه بندي موازي مبتني بر چارچوب نگاشت- كاهش

امروزه الگوريتم هاي خوشه بندي و پردازش داده هاي بزرگمتنوعي وجود دارند كه هر كدام با توجه به بهبودهايي كه در نسخه هاي مختلف آن ها صورت گرفته است، به صورت ساده و متداول پياده سازي شده و بر روي داده ها عمل پردازش و خوشه بندي انجام مي دهند. يكي از نقاط ضعف بيشتر اين الگوريتم ها، بالا بودن بار محاسباتي بر روي پردازنده موجود در يك كامپيوتر و زمانبر بودن اجراي آن ها بر روي ديتاست هاي بزرگ مي باشد. يكي از روش هاي موثر و مناسب براي حل اين مشكل، اجراي الگوريتم به صورت موازي مي باشد تا بتوان از منابع چندين كامپيوتر به صورت همزمان براي انجام محاسبات استفاده كرد. چارچوب نگاشت كاهش ، به دليل انعطاف پذيري بالا، راحتي در برنامه-نويسي و كنترل خطا، يكي از معروف ترين مدل هاي برنامه نويسي مي باشد كه به كمك آن مي توان برنامه هاي مورد نظر را در چارچوب آن نوشته، و با استفاده از محيط هادوپ اقدام به اجراي موازي الگوريتم بر روي چندين كامپيوتر نمود. در اين مقاله نيز عملكرد الگوريتم هاي خوشه بندي موازي Kmeans، PSO-Kmeans،Cop-Kmeans، Fuzzy Cmeans، Kmeans++، Kmodes ،Kprototypesو رويكرد يك مرحله ايKprototypesكه در چارچوب نگاشت كاهش اجرا مي شوند، مورد بررسي قرار مي گيرند