نقش وظرفيت هاي سازمان همكاري اسلامي در گفتگوي ايران وجهان عرب

سازمان همكاري اسلامي سازماني منطقه اي است كه رويدادهاي بعد از شكست ۱۹۶۷ ميلادي اعراب از اسرائيل و نيز هم زمان با آتش سوزي در مسجدالاقصي ( در ۲۱ اوت ۱۹۶۹)، زمينه را براي عملي ساختن طرح برپايي اين سازمان فراهم ساخت. اين سازمان با وجود فراز و نشيب‎هاي فراوان توانسته خود را به صورت يك نهاد بين‎المللي معتبر تثبيت كند. چنانكه از طرف سازمان ملل متحد نيز به رسميت شناخته شده و پنجاه و هفت كشور اسلامي عضو اين سازمان است. اين كشورها كه كشورهاي خاورميانه و نوعا آسيايي هستند، داراي تقابلات و اختلافات زيادي مي باشند. براين اساس بازخواني و بررسي نقش وظرفيت هاي سازمان همكاري اسلامي در گفتگوي ايران وجهان عرب مساله اي بايسته و ضروري است.اين مقاله در صدد است ضمن پرداختن به جايگاه حقوقي سازمان همكاري اسلامي به عنوان يكي از ظرفيت هاي موجود زمينه ساز گفتگو وتامين صلح وامنيت را مطمح نظر قرار دهد. به نظر مي رسد كه اين سازمان داراي ظرفيت ها و پتانسيل هاي قابل توجهي در راستاي تثبيت گفتگوي ايران وجهان عرب است. هرچند با وجود اين ظرفيت ها، سازمان نتوانسته نقش مهمي در حل اختلافات بين كشورهاي عضو و صلح وامنيت منطقه اي ايفا كند. روش تحقيق در اين پژوهش، تحليلي ــ توصيفي مبتني بر اطلاعات كتابخانه‌اي است.