كشت و استقرار پهن برگان علوفه اي دو گونه شاخص مرتعي Sanguisorba minor و Astragalus lilacinus در استان اردبيل

به‌منظور ارزيابي مهم‌ترين پهن برگان علوفه‌اي مرتعي استان اردبيل اكسشن هاي دو گونه Astragalus lilacinus، Sanguisorba minor كه از لحاظ علوفه اي در تغذيه دام ارزش ويژه اي دارند، در عرصه ايستگاه سا ميان اردبيل در (ارتفاع 1350 متري از سطح دريا) كيلومتر 10 جاده اردبيل به مشگين شهر در اراضي دشتي شمال واقع گرديده است اين تحقيق درقالب طرح بلوكهاي كامل تصادفي باسه تكراردر سه سال در شرايط ديم كشت شدند و صفات زنده ماني، توليد علوفه، توليد بذر، ارتفاع بوته و تاچ پوشش مورد ارزيابي قرارگرفتند. نتايج نشان داد اختلاف معني داري از نظر صفات مورد بررسي در بين اكسشن هاي هر گونه وجود داشت. در گونه Sanguisorba minor بيشترين درصد زنده ماني (72/78) به اكسشن مشگين‌شهر و بيشترين ارتفاع بوته (41/23 سانتي متر)، تاج پوشش(1209 سانتي‌متر مربع)، توليد علوفه (26/36 گرم در بوته) و توليد بذر (26/36 گرم در بوته) به اكسشن3 (خلخال) تعلق داشت.. در گونه Astragalus lilacinus بيشترين درصد زنده ماني (66/11) به اكسشن3 (خلخال)، بيشترين ارتفاع بوته (22/65 سانتي متر)، تاج پوشش (1998 سانتي متر مربع)، توليد علوفه با (98/21 گرم در بوته) به اكسشن 1 (مشگين شهر) تعلق داشت. در مقايسه بين گونه ها Sanguisorba minor در شرايط كاشته شده هر چند از نظر عملكرد توليد علوفه و بذر ضعيف است اما از نظر ارتفاع بوته وتاج پوشش نسبت به ساير گونه ها برتري داشت. پيشنهاد مي‌گردد جمعيت‌هاي كه از نظر توليد بذر و توليد علوفه نتايج مطلوب‌تري نشان دادند در احياء و اصلاح مراتع نيمه‌ مرطوب و نيمه خشك مورد استفاده قرار گيرد.