توانمند سازي و راهكارهاي مواجهه با آسيب هاي اجتماعي

آســيب هاي اجتماعي اگر به موقع و به هنگام شــناخته شده و پيشگيري شود، احتمال كاهش خسارتها افزايش خواهد يافت. اما اگر نسبت به آن غفلت شود؛ ممكن اســت بناي جامعه را متزلزل كند. طبق آمارهاي سازمان جهاني بهداشت، انواع آسيب هاي اجتماعي به شكل نگران كننده اي در تمامي جوامع روبه افزايش است و اختلالات رواني، اعتياد، رفتارهاي ضد اجتماعي، بزهكاري و بي بند و باري جنسي به ويژه در نسل جوان روند صعودي پيدا كرده است و اين آسيب ها لطمات شديد اقتصادي، اخلاقي و اجتماعي را بر پيكره جوامع وارد ساخته است. مقام معظم رهبري چند آسيب اجتماعي را به عنوان آسيب‌هاي اولويت‌دار مطرح كرده‌اند (اعتياد، حاشيه‌نشيني، نقاط بحراني شهري، فساد اخلاقي و طلاق) كه ضروري است مراكز علمي نيز به نوبه خود در راستاي پيشگيري و كنترل آن گام هاي موثري بردارند. از گذشته تا به حال خانواده به عنوان اولين سازمان شكل گرفته در جامعه، پايه گذار بخش مهمي از سرنوشت انسان بوده و در تعيين سبك و خط مشي زندگي حال، آينده ، محورهاي اخلاق ، سلامت و عملكرد فرد در محيط اجتماعي و شغلي او نقش بسزايي داشته است. يكي از دغدغه هاي امروزه مقابله با آسيب هاي اجتماعي و ارائه راهبردهاي عملياتي در خصوص مديريت و كاهش آن در سطح كشور مي باشد. با توجه به گزارش اخير از سازمانهاي متولي مانند بهزيستي و قوه قضايه در خصوص پيشگيري از جرائم و آسيب هاي اجتماعي براساس شيوع شناسي به ترتيب اولويت اعتياد، سپس طلاق و ديگر آسيب هاي اجتماعي نو پديد مثل اعتياد به فضاي مجازي و عدم رعايت اصول اخلاقي در جامعه را در خانواده ها دانسته و در جهت كنترل و كاهش آن از آموزه هاي رفتاري و اجتماعي استفاده مي كنند. اگر در جامعه، شهروندان، مهارتهاي خود مراقبتي با رويكرد توانمندسازي و مديريت بر خود ، كسب مهارتهاي تاب آوري در جهت حفظ ارزشهاي فردي و خانوادگي را در مواجهه با آسيب هاي اجتماعي آموزش بينند، مي تواند مناسب ترين تصميم را گرفته و حداقل از شيوع آن در خانواده و در نهايت در جامعه خود خودداري كنند.