بررسي وضعيت تاب آوري و شادكامي درپيشگيري از آسيبهاي رواني اجتماعي دانشجو معلمان دختردانشگاه فرهنگيان اراك در نيم سال دوم تحصيلي 97-1396

پژوهش حاضر باهدف بررسي وضعيت تاب آوري و شادكامي در پيشگيري از آسيبهاي رواني اجتماعي در دانشجو معلمان دختر دانشگاه فرهنگيان شهر اراك در نيم سال دوم 97-1396 انجام شد. در اين پژوهش جامعه شامل تمامي دانشجويان 210نفر دختررشته علوم تربيتي دانشگاه فرهنگيان اراك بود . از بين آنها 75 دانشجو معلم رشته آموزش ابتدايي ورودي 1396 ،به روش نمونه گيري ساده و قابل دسترس انتخاب شد. سپس با استفاده از دو پرسشنامه تاب آوري كانر – ديويدسون(2007) و شادكامي آكسفورد(2004) دريك گروه مورد ارزيابي قرار گرفتند .آنگاه يافته ها بر اساس سئوال تحقيق كه وضعيت دو مقوله تاب آوري و شادكامي در دانشجو معلمان دختر دانشگاه فرهنگيان اراك چگونه است ؟مورد بررسي قرارگرفت و داده ها با استفاده از نرم افزار (spss)تحليل شد . ارزيابي يافته ها نشان داد وضعيت تاب آوري با ميانگين نمره تاب آوري دانشجو معلمان (70/12±08/48) بود كه در سطح پايين ارزيابي شد. همچنين ميانگين نمره شادكامي(92/11±18/49) بود. آزمودنيها داراي شادكامي در سطح متوسط بودند .. بين شادكامي و تاب آوري دانشجو معلمان رابطه معناداري وجود نداشت . با توجه به نتايج اين دو مهارت و هدف پژوهش تاكيد بر بهبود و ارتقا مولف هاي تاب آوري و شادكامي در پيشگيري از آسيب هاي اجتماعي رواني در دانشجو معلمان دختر ضرورت دارد.