تأثير آموزش مهارتهاي زندگي بر ايجاد يا افزايش توانايي هاي رواني- اجتماعي نوجوانان دبيرستان هاي اصفهان با هدف ارتقاي سلامت و با محوريت پيشگيري از مصرف مواد

هدف از انجام اين پژوهش بررسي تاثير آموزش مهارتهاي زندگي بر ايجاد يا افزايش توانايي هاي رواني اجتماعي جهت پيشگيري از مواد مخدر با هدف ارتقاي سلامت در دانش آموزان اصفهان بوده است. نمونه ي مورد مطالعه براي هر گروه 25 نفر مجموعاً 50 نفر از دانش آموزان شهر اصفهان در سال تحصيلي 1396ـ1395 است كه به روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شده اند. روش پژوهش، تجربي و طرح پژوهش از نوع پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل بوده است. در اين پژوهش از پرسشنامه ي استاندارد استفاده شده است. اين پرسشنامه داراي روايي سازه بوده و روايي صوري و محتوايي آنها نيز به تاييد اساتيد دانشگاههاي اصفهان، آزاد و فرهنگيان استان اصفهان رسيده است . پايايي آن به روش ضريب آلفاي كرانباخ 0/912 به دست آمده است. نتايج تجزيه و تحليل هاي آماري نشان داد كه ميانگين نمرات پس آزمون ها در ابعاد رواني ، خانوادگي، اجتماعي و مدرسه بسيار بيشتر از ميانگين نمرات پيش آزمون ها است. يافته ها نشان داد آموزش مهارت ها در همه ابعاد تاثير داشته و از نظرآماري معني دار بوده است. اتا در بعد فردي/روانشناختي (838/0 و 000/0=P) ، در بعد خانوادگي اتا (824/0=2و 000/0=P) و در بعد مدرسه اتا (816/0و در بعد اجتماعي اتا (748/0=2 و 000/0=P) بوده است. همچنين نتايج نشان داد كه اين تاثير در بعد فردي/روانشناختي داراي بيشترين و در بعد اجتماعي كمترين تاثير را داشته است.