بررسي رابطه سبك زندگي، خودكنترلي و اجتناب تجربه اي با اعتياد به مواد مخدر

پژوهش حاضرتحت عنوان بررسي رابطه سبك زندگي، خودكنترلي و اجتناب تجربه اي با اعتياد به مواد مخدر به صورت يك مطالعه توصيفي انجام شده است. هدف از اجراي اين تحقيق پاسخ به اين سوال بوده كه آيا بين موارد ذكر شده با اعتياد به مواد مخدر رابطه وجود دارد؟ سبك زندگي جزئي از مفاهيمي است كه در دنياي امروز زياد ازآن استفاده مي شود. مطالعه سبك زندگي مي تواند جايگزيني مناسب براي بررسي نگرش ها و ارزش ها باشد. شناخت سبك زندگي مي تواند وجود و ميزان نفوذ خرده فرهنگ هاي منحرف را نشان دهد. بنابراين براي حفظ حيات فرهنگي جامعه، شناخت سبك زندگي ضرورت دارد. با پيشروي در ميزان مصرف، درصد تعاملات با افراد در زندگي واقعي كم شده و فرد براي فرار ازمشكلات زندگي واقعي خود به محيط هاي آلوده پناه برده و به نوعي از اجتناب بهره مي برد. اجتناب تجربه اي به ارزيابي افراطي منفي از حس ها و افكار خصوصي ناخواسته و عدم تمايل به تجربه كردن اين رويداد ها و تلاش عمدي براي كنترل يا فرار از آنها اطلاق مي شود. پژوهش ها نشان مي دهد افرادي كه به لحاظ خودكنترلي ضعيف هستند، دائما با احساس نااميدي، افسردگي و بي علاقگي دست به گريبانند. نتايج اين پژوهش ضمن تاييد رابطه اعتياد به مواد مخدر با سبك زندگي، خودكنترلي و اجتناب تجربه-اي بر اهميت محيط خانوادگي درشدت يافتن ميزان اعتياد تاكيد دارد، همچنين فعاليت فراغت، نقش باورها و اولويت هزينه اي بر اعتياد به مصرف مواد مخدر تاثيردارد