مقايسه صميميت در خانواده افراد داراي سومصرف مواد با خانواده هاي عادي

هدف پژوهش حاضر مقايسه صميميت در خانواده افراد داراي سومصرف مواد با خانواده هاي عادي بود. پژوهش حاضر از نوع علي – مقايسه اي مي‌باشد. جامعه آماري در پژوهش حاضر، عبارت است از 200 نفر جوانان داراي سوء مصرف موارد مخدر بين گروه سني 20 تا 25 سال مراجعه كننده به مراكز ان اي شهر سنندج در سال 1397 و 200 نفر از جوانان بهنجار بين گروه سني 20 تا 25 سال كه به كانون فرهنگي شهر سنندج مراجعه كرده بودند. در اين پژوهش، با توجه به گستردگي جامعه آماري به روش در دسترس عمل شد, بدين ترتيب كه به تمامي افراد مراجعه كننده به مركز مراكز ان اي و كانون فرهنگي پرسشنامه ها در اختيار آنها قرار گرفت. ابزار پژوهش پرسشنامه صميميت در خانواده (IS) واكر و تامپسون ۱۹۸۳ بود. نتايج نشان ميدهد نمرات صميميت در خانواده هاي عادي بيشتر از خانواده افراد داراي سومصرف مواد مي باشد. با توجه به معني دار نبودن مقدار F و نيز سطح معني داري بالاتر از 05/0 داده هاي متغير حاضر نرمال هستند و براي آزمون آنها ميتوان از تحليل واريانس استفاده كرد. براساس نتايج و نمرات F كه در سطح 01/0 معنادار مي باشد بدين ترتيب چنين نتيجه گيري مي شود كه نمرات صميميت جوانان داراي سو مصرف مواد در مقايسه با صميميت جوانان بهنجار ميانگين پايين تري به دست مي آورند.