بررسي اثر هشت هفته تمرين هوازي و مصرف ويتامين C بر سطوح فيبرينوژن در مردان مبتلا به ديابت نوع 2

effect of eight week aerobic exercise and vitamin C supplementation on blood fibrinogen in male with type 2 diabetes

هدف از تحقيق حاضر تاثير هشت هفته تمرين هوازي و مصرف ويتامين C بر سطوح خوني فيبرينوژن در مردان مبتلا به ديابت نوع 2 مي باشد. اين تحقيق از نوع نيمه تجربي و كاربردي مي باشد كه جامعه آماري آن مردان مبتلا به ديابت نوع 2 شهر قيدار تشكيل مي دهد. بعد از فراخواني كه جهت شركت در پژوهش به عمل آمد، ويژگي هاي فيزيولوژيك افراد داوطلب بررسي شد و تعداد 40 نفر مرد در دامنه سني 30-50 انتخاب و در چهار گروه تمرين هوازي(10 نفر) ، مصرف ويتامين C (10 نفر)، تمرين هوازي و مصرف ويتامين C (10 نفر) گروه دارونما (10نفر) تقسيم شدند. مقادير فيبرينوژن بصورت پيش آزمون و پس آزمون اندازه گيري شد. از آزمون كلموگروف اسميرنف جهت بررسي توزيع طبيعي داده ها استفاده شد و در صورت طبيعي بودن توزيع، از آزمون تي زوجي جهت بررسي تغييرات درون گروهي و از آزمون آنوا و تست تعقيبي بونفروني جهت بررسي تفاوت هاي بين گروهي استفاده گرديد. يافته هاي تحقيق نشان داد كه مقدار فيبرينوژن كاهش معني داري در گروه تمرين هوازي همراه با مصرف ويتامين C و در گروه هاي فقط تمرين و فقط مصرف ويتامين C داشته است (001/0P=). همچنين بين گروه تمرين هوازي همراه با مصرف ويتامين C با گروه ويتامين C (004/0P=) و گروه كنترل (001/0P=) تفاوت معني داري مشاهده شد. در مجموع يافته هاي پژوهش حاضر نشان داد كه هشت هفته تمرين هوازي و مصرف ويتامين C باعث كاهش فيبرينوژن در افراد مبتلا به ديابت نوع دو مي شود. هر چند فعاليت ورزشي و مصرف ويتامين C نيز به تنهايي داراي سومندي در بهبود شاخص فوق است، اما تركيبي از ورزش هوازي و مصرف ويتامين C به نتايج بهتري منجر مي شود.

The aim of this study was to investigate the effect of aerobic training and of vitamin C supplementation on the level of fibrinogen in men with diabetes type 2. This is a semi-experimental and applied research, the statically population of this research is men with type 2 diabetes in Qeydar city. After calling for research that was done, physiological characteristics volunteers were studied, and 40 men aged 30-50 were selected, and were divided into four groups: aerobic training (n = 10), vitamin C (10 persons), aerobic exercise and vitamin C (10 patients) and placebo (n = 10) . Fibrinogen levels were measured for pretest and posttest. Shapiro-wilk test was used to examine data distribution and if the normal distribution of data, Paired t-test was used to assess changes within the group and ANOVA and Bonferroni post hoc tests to evaluate differences between the groups. The results showed that the amount of fibrinogen significant reduced in the aerobic exercise group with taking vitamin C, training group and taking vitamin C group (P=0.001). Also there was a significant difference between the groups: Aerobic training combined with taking vitamin C with vitamin C group (P=0.004) and the control group (P=0.001). In general, the results showed that eight weeks of aerobic exercise and taking vitamin C reduces fibrinogen in patients with type 2 diabetes. Although exercise and taking vitamin C (each alone) has beneficial effects in improving this indicator, but a combination of aerobic exercise and taking vitamin C leads to better results.