شماره ركورد كنفرانس :
4301
عنوان مقاله :
تأثير هشت هفته مكمل ياري دارچين و مداخله تمريني بر برخي شاحص هاي قند خون در مردان ديابتي نوع II
عنوان به زبان ديگر :
Effects of 8 Weeks,Cinnamon Supplementation and Exercise on Some Serum Glucose Indexes in Type 2 Diabetic Men
پديدآورندگان :
عرب مومني الله يار momeni1350@gmail.com دانشگاه خميني شهر; , حاجي حيدري مهدي arabmomeni@iaukhsh.ac.ir دانشگاه آراد خميني شهر;
كليدواژه :
دارچين , تمرين هوازي , روش تركيبي , گلوكز ناشتاي خون , انسولين ناشتاي خون , مقاومت به انسولين
عنوان كنفرانس :
دومين كنفرانس بين المللي پژوهش هاي كاربردي در تربيت بدني، علوم ورزشي و قهرماني
چكيده فارسي :
به نظر مي رسد، علاوه بر تمرين و فعاليت ورزشي، برخي گياهان دارويي مانند دارچين هم درمان مناسبي براي ديابت نوع دوم باشد. هدف از پژوهش حاضر مقايسه تأثير سه روش مصرف دارچين، تمرينات هوازي و تركيب آنها بر گلوكز و انسولين ناشتاي خون و مقاومت به انسولين مردان ديابتي نوع II بود. در اين تحقيق نيمه تجربي كه به صورت پيش آزمون – پس آزمون با گروه كنترل انجام شد، 52 مرد با دامنه سني45 تا 55 سال، (61/ 4 22/ 83=ميانگين وزن و 96/ 0 WHR= ،5 /2 2/ 28= BMI و 25/ 9 2/ 109 = CW) كه داراي قند خون ناشتاي بالاي 130 ميلي گرم بردسي ليتر بودند به طور تصادفي به 4 گروه مصرف دارچين (14 نفر)، تمرين هوازي (14 نفر)، تركيبي (14 نفر) و كنترل (10 نفر) تقسيم شدند. ابتدا اندازه گيري هاي آنتروپومتريكي و پس از 12 ساعت ناشتايي شبانه سطح گلوكز و انسولين ناشتاي خون هر سه گروه اندازه گيري شد. همچنين مقاومت انسوليني با استفاده از اسكور HOMA محاسبه گرديد. گروه دارچين روزانه 6 كپسول 500 ميلي گرمي به تعداد 2 عدد بعد از هر وعده غذايي اصلي به مدت 8 هفته مصرف كردند، گروه تمرين هوازي هفته اي 3 جلسه به مدت35 تا 45 دقيقه و با شدت60 تا 70 درصد ضربان قلب بيشينه در 8 هفته، و گروه تركيبي به طور همزمان به تمرين هوازي و مصرف دارچين پرداختند. بعد از 8 هفته متغيرها در سه گروه اندازه گيري شد. مقايسه درون گروهي با آزمون t همبسته و مقايسه بين گروهي با تحليل واريانس يك طرفه (ANOVA) انجام شد. در هر سه گروه مداخله؛ گلوكز، انسولين ناشتاي خون و مقاومت به انسولين در مقايسه با گروه كنترل و پيش آزمون كاهش معني دار داشت (05/ 0 P). ولي در مقايسه بين سه گروه تفاوت معني داري در كاهش گلوكز ناشتاي خون و مقاومت به انسولين مشاهده نشد. با اين وجود در كاهش انسولين ناشتاي خون بين گروه مصرف كننده دارچين و گروه تركيبي تفاوت معني دار وجود داشت(05/ 0 P). نتايج اين تحقيق حاكي از آن است كه مصرف دارچين، تمرين هوازي و روش تركيبي مي تواند روي كاهش گلوكز، سطح انسولين و مقاومت انسوليني موثر باشد و در اثرگذاري آنها تفاوت چنداني وجود ندارد، اما به نظر مي رسد روش تركيبي براي بهبود شاخص هاي ياد شده در بيماران ديابتي نوع 2 روش مناسب تري باشد. واژه هاي كليدي: دارچين، تمرين هوازي، روش تركيبي، گلوكز ناشتاي خون، انسولين ناشتاي خون، مقاومت به انسولين