شناسايي و اولويت بندي عوامل كليدي نگهداري و تعميرات بهره ور جامع (TPM) جهت ارتقاء بهره وري تجهيزات و تاسيسات در تصفيه خانه آب شماره 3و4 تهرانپارس

نظام نگهداري و تعميرات بهره ور جامع يكي از جديدترين تكنيك هاي مديريتي است كه در ضمن توجه به دارايي هاي فيزيكي و اقتصادي يك سازمان به نيروي انساني نيز توجه كرده و زمينه هاي موفقيت سازمان را در بازار رقابتي فراهم مي آورد. هدف از اين پژوهش ، بهبود فرآيند نگهداري و تعميرات از طريق شناسايي و اولويت بندي عوامل موثر در پياده سازي نگهداري و تعميرات بهره ور فراگير مي باشد. بدين منظور تصفيه خانه آب 3و4 تهرانپارس مورد بررسي قرار گرفت. و در نتيجه 12 عامل شناسايي و در سه طبقه شامل ابعاد عملياتي، مديريتي و نيز سازماني و كاركنان به ترتيب با كسب 56.4 ،37.4 و6.1 درصد امتياز در رتبه هاي اول، دوم و سوم دسته بندي گرديدند. در بعد عملياتي نيز، عوامل تخصيص منابع كافي براي اجراي نگهداري و تعميرات بهره ور جامع با كسب 38 درصد امتيازدر رتبه اول ، وجود مقياس هاي عملكردي مناسب با 25.5 درصد در رتبه دوم، وجود يك برنامه اجرايي و عملياتي مناسب با 22.6 درصد در رتبه سوم و بكارگيري مهارت و دانش مربوط به نگهداري خودمختار و بهبود تجهيزات با 14.4 در رتبه چهارم قرار گرفتند. در بعد مديريتي ،عوامل شناسايي دقيق وضع موجود سازمان در حيطه نگهداري و تعميرات با كسب 7/32 درصد امتياز در رتبه اول، همسويي نگهداري و تعميرات بهره ور جامع با رسالت سازمان با 23 درصد در رتبه دوم، انگيزه مديريت در اجراي نگهداري و تعميرات بهره ور جامع با 6/22 درصد در رتبه سوم و حمايت و تعهد مديريت ارشد در همه مراحل با 8/21 درصد در رتبه چهارم قرارگرفتند.