تأثير هزينه هاي تحقيق و توسعه بر بازده سهام شركت هاي فعال در بورس اوراق بهادار تهران

امروزه فعاليت‌هاي تحقيق و توسعه، بستر اوليه و اساسي براي انتقال از اقتصاد منابع محور به سمت اقتصاد دانش‌محور در كشور‌هاي جهان به شمار مي‌آيد و زمينه شكل‌گيري فعاليت‌هاي دانش‌محور و تحقيق محور را فراهم مي‌كند. شكاف علمي‌كشورهاي توسعه‌يافته و در حال توسعه نيز براساس سهم تحقيق و توسعه در فعاليت‌هاي مختلف اقتصادي، اجتماعي و سياسي آنها سنجيده مي‌شود. نگرش علمي‌به مسايل مختلف اقتصادي، سياسي و اجتماعي منشأ تحقيق و توسعه است و راهگشاي بسياري ازمشكلات در اين زمينه‌ها خواهد بود. ازين رو در اين پژوهش به بررسي رابطه بين هزينه هاي تحقيق و توسعه و بازده سهام مي پردازد. به جهت آزمون فرضيه ها از دو مدل فاما و مك بث (1973) و فاما و فرنچ (1993) استفاده شده است. نمونه آماري متشكل از 100 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و بازه زماني پژوهش بين سال هاي 1390 تا 1395 است. مدل آماري به كار گرفته شده، مدل رگرسيون چند متغيره بوده است. نتايج حاصل از آزمون فرضيه ها نشان مي دهد كه بين هزينه هاي تحقيق و توسعه با بازده سهام رابطه اي مثبت و معني دار وجود دارد. علاوه بر آن بين هزينه هاي تحقيق و توسعه و صرف ريسك نيز در پرتفوي پوشش ريسك، رابطه اي معني دار وجود دارد.