تاثير روش آموزش مبتني بر الگوي طراحي يادگيري زايشي بر بازده ي يادگيري در سطوح بالا

الگوي طراحي يادگيري زايشي بر اساس نظريه يادگيري ويتراك طراحي شده است و در زمره الگوهاي طراحي در سطح خرد مي باشد. نظريه يادگيري زايشي به صورت تلفيقي از نظريه هاي پردازش اطلاعات، تعامل استعداد، مداخله، رشد شناختي، و عصب شناختي شكل گرفته است. يادگيري زايشي، يادگيرنده را برمي انگيزد تا فعالانه بين اطلاعات قبلي و جديد ارتباط برقرار كند. اين پژوهش با هدف شناسايي تاثير استفاده از الگوي طراحي يادگيري زايشي بر بازده يادگيري درس رياضي پايه ششم ابتدايي انجام شد. پژوهش از نوع كاربردي و شبه آزمايشي و طرح مورد استفاده، طرح پيش آزمون_ پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري را كليه ي دانش آموزان پايه ششم ابتدايي شهربابل، كه درسال تحصيلي96-1395مشغول به تحصيل بوده اند تشكيل مي داد كه بر اساس نمونه گيري تصادفي خوشه اي، 80 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها، آزمون يادگيري محقق ساخته بود. روش تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آمار توصيفي و آمار استنباطي، با استفاده از آزمون T مستقل و نرم افزار 18SPSS انجام شد. نتايج نشان داد كه روش آموزش مبتني بر الگوي طراحي يادگيري زايشي، بربازده سطوح بالاي يادگيري(تحليل كردن، ارزشيابي كردن، خلق كردن) دانش آموزان تاثير دارد.