خصوصيات فعاليت هاي زمين لرزه اي در فلات ايران

در اين مطالعه با بكارگيري شواهد تاريخي و داده هاي دستگاهي صد سال اخير، صفت لرزه خيزي مناطق مختلف فلات ايران مورد ارزيابي قرار مي گيرد. با توجه به گسل هاي فعال و الگوي لرزه خيزي ايران، مناطقي كه در آنها احتمال فعاليت لرزه اي وجود دارد و وقوع زمين لرزه مخرب در آينده امكان پذيرتر است، مورد بحث قرار مي گيرند. سپس خصوصيات ديناميكي زمين لرزه هاي مناطق مختلف كشور مورد مطالعه قرار مي گيرند. در نهايت فعاليت پسلرزه هاي زمين لرزه هاي مخرب مورد ارزيابي قرار مي گيرند. خلاصه نتايج را مي توان بصورت زير جمع بندي نمود. نقشه هاي توزيع انرژي آزاد شده در مناطق مختلف فلات ايران نشان مي دهند كه مناطقي در گسترهاي البرز، زاگرس و شرق ايران، بعلت وجود نوعي نبود لرزه اي، امكان وقوع زمين لرزه مخرب وجود دارد. زمين لرزه هاي ايران سطحي و بعضا با گسيختگي سطحي همراه هستند. مدلسازي شكل موج زمين لرزه ها اكثرا از مدل چشمه چند حادثه اي تبعيت مي كند. فعاليت پسلرزه ها شامل زمين لرزه هايي با بزرگاي نسبتا بزرگ مي باشد. با توجه به مدل چند حادثه اي زلزله ها و فعاليت بلند مدت پسلرزه ها با بزرگا هاي نسبتا بزرگ، تخريب وتلفات جاني بدنبال وقوع زمين لرزه هاي مخرب در فلات ايران قابل ملاحظه مي باشد.