تعيين ضريب بزرگنمايي ساختگاه در شهر تبريز با استفاده از شتابنگاشت ها

يكي از اركان اصلي در زلزله شناسي مهندسي تعيين اثرات ساختگاه و برآورد ميزان اين اثرات در مناطق مختلف مي باشد. ركوردهاي ثبت شده از يك زلزله همواره تحت تاثير چشمه زلزله و مسير هستند، مهمترين بخشي كه در مسير روي تقويت يا تضعيف امواج موثر است قسمت هاي پاياني مسير مي باشد كه بسته به نوع و ساختار لايه ها روي امواج تاثير مي گذارند. چالشي كه در اين راستا با آن مواجه هستيم تقويت جنبش نيرومند زمين و افزايش پتانسيل آسيب پذيري در هنگام زلزله است. با تعيين اين اثرات لايه هاي پاياني مسير كه به اثر ساختگاه معروف است، مي توان دقت محاسبه بعضي از پارامتر هاي موجود در زلزله شناسي مهندسي مانند طيف طرح، تحليل خطر زلزله و ... را بالا برد. تقويت ساختگاه ايستگاه استانداري با استفاده از ركوردهاي رخدادهاي لرزه اي كه در ايستگاه هاي شبكه شتابنگاري (استانداري، عينالي و فتح آباد) در تبريز در خلال سال هاي 2007 تا 2012 ثبت شده اند، تعيين شد. در اين تحقيق از 12 ركورد سه مؤلفه اي حاصل از 6 رخداد لرزه اي استفاده شد. اثر جمله ساختگاه به روش معكوس خطي با استفاده از ساختگاه مرجع فتح آباد تعيين شد. مقدار تقويت دامنه در ايستگاه روي خاك متوسط ارزيابي شده و مقدار پيك دامنه در فركانس 8/2 هرتز ديده شد.