كاوشي در واژه حجاب و حدود آن از منظر آيات و روايات

بحث در مورد حجاب از مباحث سهل ممتنع است از جهتي شهرت واژه حجاب چنان فراگير است كه به‌ندرت مي‌توان كسي يافت نسبت به اين كلمه بيگانه باشد يا‌ معناي آن را نداند، از طرفي هم همگان مطابق فهم خود و گاه مطابق ميل خود به تبيين اين واژه مي‌پردازند. شايسته است براي تعيين حد و مرز حجاب، چيستي آن را از نگاه صاحب شريعت و كساني كه مبين شريعت بوده و خطاي در گفتار و تبيين ندارند بررسي كنيم.‌ در بررسي آيات قرآن كريم كاربرد واژه حجاب در معناي لغوي آن مشهود بوده و در همه موارد قرآني به معناي لغوي آن كه همان پرده، حائل (مادي و ظاهري باشد و يا باطني و معنوي) و سدّ ميان دو چيز است، بكار رفته و در هيچ موردي حجاب در معناي پوشش زن (كاربرد فقهي آن) استعمال نشده است. البته مفسران و عالمان ديني، آيات 31 سوره نور و 59 سوره احزاب را ناظر به حجاب به معناي فقهي و عرفي آن دانسته و حكم حجاب را از آن استنباط نموده‌اند. هرچند كه روايات حدود پوشش را بيان كرده و با معرفي الگوهاي نمونه، ويژگي‌هايي مانند تنگ و چسبناك نبودن، نازك نبودن، زينت نداشتن، عدم خودنمايي، لباس شهرت نپوشيدن و... براي پوشش اسلامي لازم دانسته است.