عوامل گرايش به بدحجابي و رابطه آن با امنيت اجتماعي (مورد مطالعه: دريافت نگرش دانشجويان (دختر و پسر) دانشگاه آزاد تهران مركز

وقوع تحولاتي مانند جريان نهضت زنان، جنبش‌هاي اجتماعي، انقلاب جنسي در غرب و.. سبب تحولاتي بنيادين در فضاي فرهنگي و اجتماعي جوامع گرديده كه فضاي فرهنگي و اجتماعي جامعه ما هم متأثر از اين تغييرات و تحولات بوده و گسترش پديده موسوم به بدحجابي را در دهه‌هاي اخير در پي داشته است. مقاله حاضر به واكاوي عوامل گرايش به بدحجابي و رابطه آن با امنيت اجتماعي با توجه به دريافت نگرش دانشجويان دانشگاه آزاد تهران مركز در سال 95 پرداخته است. روش تحقيق حاضر به صورت پيمايشي است. حجم نمونه با استفاده از روش نمونه‌‌‌‌گيري تصادفي بر اساس فرمول كوكران 370 نفر انتخاب شده است. براي آزمون داده‌ها از روش آماري رگرسيون چند متغيره، ضريب همبستگي، آزمون Tو تحليل واريانس استفاده شده است. نتايج پژوهش حاكي از اين است كه عوامل فردي، خانوادگي، اجتماعي، رسانه‌اي در گرايش به بدحجابي و بدپوشي به ميزان قابل توجهي اثرگذار است و بين بدحجابي بانوان با ناامني‌هاي اجتماعي و اخلاقي بر عليه آنان رابطه مستقيم وجود دارد. از‌اين‌رو، براي مقابله با آن نمي¬توان تنها به اقدام¬هاي سطحي و تك¬وجهي بسنده كرد بلكه ضروري است كه نهادهاي مختلف آموزشي، پژوهشي، فرهنگي، اجتماعي، اقتصادي، انتظامي و قضايي با هم‌افزايي و انسجام، طرح علمي و كاربردي دقيقي را براي نهادينه‌سازي فرهنگ حجاب و عفاف در جامعه اسلامي ايران اجرا كنند.