طراحي لباس؛ بخش لاينفك فرهنگ عفاف و حجاب

پوشش و لباس يك نياز ضروري و جدايي‌ناپذير حيات انساني است، پديده‌اي چند بعدي، كه از يك سو مقوله‌اي اخلاقي، ديني و معرفتي و از سوي ديگر، پديده‌اي اجتماعي، فرهنگي و سياسي بوده كه منحصر به انسان مي‌باشد. مهم‌ترين مسئله ‌مرتبط با پوشش، عفاف و حجاب در شرايط كنوني، مسئله ‌مد، تقليدهاي بي‌قيد و شرط در حيطه ‌پوشش و كاستي‌هاي موجود در امر طراحي لباس ايراني ـ اسلامي بخصوص در رابطه با پوشش زنان مي‌باشد. زيرا يكي از ضوابط برجسته ملت‌هاي متمدن و با فرهنگ، وضعيت پوشش در آن جامعه است. به همين دليل ضرورت دارد با ارائه طرح‌هاي نو در زمينه طراحي لباس ايراني ـ اسلامي علاوه بر حفظ عفاف و حجاب كه ثمره آن تحكيم بنيان خانواده‌‌ها و داشتن يك جامعه سالم و ايده‌آل است، بتوان در راستاي حفظ ارزش و فرهنگ اسلامي گامي برداشت و پوششي مناسب با فرهنگ يك كشور اسلامي را جايگزين مدها و پوشش‌هاي بي‌هويت تبليغ شده از جانب كشورهاي غربي، طرح‌ريزي كرد. لذا اين سؤال مطرح مي‌شود چگونه مي‌توان با عرضه پوشش مناسب و طرح‌هاي نو در زمينه طراحي لباس در جامعه، ذائقه مردم را به سمت برگزيدن پوشش درخور فرهنگ ايراني و تحكيم فرهنگ عفاف و حجاب رهنمون كرد؟ پژوهش حاضر در پي پاسخ به سؤال فوق با استفاده از شيوه ‌توصيفي ـ تحليلي با استناد به منابع كتابخانه‌اي و مروري به بررسي اين موضوع پرداخته است و پس از بررسي مفهوم حجاب و عفاف و تأثير آن در تغييرات فرهنگي جوامع و همچنين تأثير طرح‌هاي نو ‌و خلاق در زمينه تحكيم فرهنگ عفاف و حجاب، به اين نتيجه دست يافته است كه شناخت جامعه از فرهنگ و هنر خود در راستاي طراحي لباس و پوشش، و ارائه ‌طرح‌هاي مناسب با الگوي ايراني ـ اسلامي، زمينه غني‌تر و نهادينه‌شدن طرح‌‌ها و پوشش‌هاي مناسب را فراهم آورده و به دنبال آن رشد و تعالي بيشتر فرهنگ عفاف و حجاب را در جامعه به همراه دارد.