تبيين جايگاه عفاف و حجاب از منظر حقوق شهروندي

حقوق اساسي مردم يك كشور در مقابل حكومت را حقوق شهروندي مي گويند كه با حقوق ملت مترادف است. در حقيقت حق شهروندان است كه در جامعه اي سالم و به دور از ناپاكي و زشتي ها زندگي نمايند. از طرفي در جامعه شهروندان يك سري حقوقي دارند كه حكومت بايد اين حقوق را براي شهروندان فراهم نمايد و از طرفي ديگر هم حكومت حقوقي دارد كه بايد شهروندان آن را رعايت نمايند. همان طور كه مي دانيم كشور جمهوري اسلامي ايران داراي نظامي اسلامي است و زندگي در آن مي طلبد تا اصول اسلامي كه در قوانين جهت زندگي در جامعه مشخص شده است را شهروندان رعايت نمايند. داشتن جامعه اي با حجاب و عفاف و به دور از هر ناپاكي، جامعه اي بسيار مطلوب است. آن طور كه در جامعه مشاهده مي شود جايگاه عفاف و حجاب دقيقاً مشخص نيست به طوري كه شهروندان حقوق خود را نسبت به آن نمي دانند. مقاله حاضر بر پايه يافته هاي كتابخانه اي و ميداني سعي دارد به اين سؤال پاسخ دهد كه حقوق شهروندان در خصوص عفاف و حجاب چيست و آيا شهروندان به درستي با حقوق شهروندي خود نسبت به عفاف و حجاب در جامعه آشنا هستند؟ آيا اين حقوق در بين شهروندان رعايت مي شود؟ سازمان هاي مربوطه تا چه ميزان توانسته اند به اين حقوق پاسخگو باشند؟ در اين پژوهش با استفاده از روش توصيفي ـ تحليلي، به تبيين جايگاه عفاف و حجاب از منظر حقوق شهروندي پرداخته شده است. اطلاعات اين پژوهش نيز از طريق منابع كتابخانه اي و اسنادي توأمان گردآوري و تحليل گشته است. همچنين جهت پاسخ دهي به سؤالات در يافته هاي ميداني از پرسشنامه استفاده شده است. نتايج حاصل نشان دهنده آن است كه بين عفاف و حجاب با حقوق شهروندي ارتباط معنا داري وجود دارد.