فلسفه و حكمت حجاب در انديشه حضرت آيت‌الله العظمي امام خامنه‌اي (مدظله‌العالي)

‌حجاب و پوشش براي زن، از مهم‌ترين مسائل مورد تأكيد اسلام است كه در آن ‌نوعي احترام گذاردن به زن و درواقع تكريم زن است. زن مسلمان، تجسم حرمت و عفت است. حفاظت و مراقبت از عفت جامعه اسلامي بر عهده زن و مرداست؛ زن باحجاب و مرد باغيرت ديني و فردي بايد عفت و پاكي جامعه را پاس بدارند. بر اساس انديشه امام خامنه‌اي زن در پرتوي حجاب، ارزش و جايگاه واقعي خود را پيدا مي‌كند؛ هم‌خوان و همراه با طبيعت و فطرت، زن مظهر ناز و مرد مظهر نياز باقي مي‌ماند؛ زن در سايه أمن خانواده، دل‌گرم از و‌فا‌داري همسر، فرزنداني سالم را به اجتماع تقديم نموده، وظايف اجتماعي خود را به‌خوبي انجام مي‌دهد؛ مرد، سرشار از عشق و دل‌بستگي و رضايتمند از زندگي، محيطي پر از نشاط را براي خانواده‌اش مي‌سازد. مسلماً در چنين نظامي است كه زن امكان بروز استعدادهاي غيرجنسي خويش را مي‌يابد و به‌عنوان يك «انسان» به نقش‌آفريني در عرصه‌هاي فردي، خانوادگي، اجتماعي و سياسي مي‌پردازد. هنگامي‌كه زن جايگاه حقيقي خود را دريابد و هويتش را در جنسيتش منحصر نبيند، خود را درراه دست‌يابي به ارزش‌ها آزاد مي‌يابد و همگام با مرد در راه رسيدن به كمال انساني گام برمي‌دارد. در اين مقاله فلسفه و حكمت حجاب در انديشه امام خامنه‌اي مورد پژوهش قرار گرفته و اثبات نموده است كه مهم‌ترين فلسفه حجاب، زمينه‌سازي براي حضور فرا‌جنسيتي زن در اجتماع و استفاده از ظرفيت‌ها و توانمندي‌هاي او براي رساندن خود و جامعه اسلامي به كمال غايي است كه اين مهم با حفظ حجاب ممكن و ميسر است؛ زيرا حجاب موجب حفظ شخصيت، محبت، تكريم، استفاده از نيروي كار، استحكام خانواده و امنيت فردي و اجتماعي است.