حجاب و پوشش در اديان زرتشت، يهود و مسيحيت

براساس جهان‏بيني اديان الهي، انسان خليفه خداوند و مركز و محور جهان هستي است. وي عهده‌دار رسالت كسب معرفت، تهذيب نفس و اصلاح جامعه است. و حيات او در جهان آخرت نيز استمرار دارد. علاوه بر حفظ كرامت انسان، استعدادهاي معنوي و عقلاني بشر در پرتو رهيافت‏هاي فطري و هدايت‏هاي وحياني شكوفا مي‌شود. حجاب و پوشش از جمله موضوعاتي است كه رعايت آن موجب حفظ كرامت انسان و به عنوان يك موضوع مهم فرهنگي،در تمام مكاتب اجتماعي و اديان الهي از حيث ابراز مقابله با مفاسد اخلاقي و جنسي در خور توجه بوده است.برخي معتقدند پوشش و حجاب، صرفاً نتيجه تعامل فرهنگي بين فرهنگ‌هاست. در نتيجه اديان الهي در مورد چگونگي حضور زن در برابر نامحرم، قانوني خاص ندارند. از ديدگاه ايشان، آنچه امروز به صورت دستوري شرعي درآمده، مستندي شرعي ندارد. اين مقاله با رويكرد نظري و اسنادي، به تحقيق درباره صحت و سقم اين نظر پرداخته و مستندات ديني پوشش و حجاب را در سه دين زرتشت، يهود، مسيحيت تبيين و تشريح كرده است.