روانشناسي حجاب در فرهنگ ايران از ديروز تا امروز

برهنگي و بيحجابي در هيچ يك از دورههاي تاريخي ايران حتي هنگام سلطۀ دولتهايي كه بهزور تلاش كردهاند بيحجابي را بخشي از فرهنگ جامعه ايران كنند موفق نبود و همواره انتخاب مردم ايران بهخصوص زنان جامعۀ ما پوششهاي ملي و حجابهاي سنتي و برخواسته از لباسهاي محلي بود، كه از ديرباز در تاريخ كهن ايران رايج و همچنان نيز در بيشتر نقاط كشور اقوام و طوايف مختلف با همان لباسها كه در واقع پوشش اصيل ايراني بود در جامعه ظاهر ميشدند.به زباني، براساس پژوهشهاي انجام گرفته، ايرانيان از زمان مادها كه نخستين گروه و ساكنين فلات ايران بودند با حجاب كامل، كه شامل پيراهنهاي بلند بوده است در مجامع حضور مييافتند. اين حجاب در دوران مختلف پارسها و نيز در زمان حضور زردتشت رايج و تا ظهور اسلام در ايران ادامه داشت و با وجود آنكه بسياري از معاندين در تلاش بودند تا با تاكتيكهاي تهاجم فرهنگي و تضعيف و تخريب باورهاي ملي و پس از اسلام با تخريب باورهاي ديني بين زنان ما با حجاب فاصله بيندازند موفق نبودند و همواره زن ايراني حجاب را انتخاب كرد. تا بتواند آراستهتر و متينتر و درخور تاريخ كهنخود در فعاليت هاي اجتماعي و سياسي و علمي بدون ترس از نگاه نامحرم شركت و توانمنديهاي خودرا بيواهمه از نگاه نامحرم به جامعه ارائه دهد. تمام اديان الهي به حجاب پرداختهاند و حجاب در تمام اين اديان بررسي شده است، اما با ورود اسلام بهعنوان آخرين دين آسماني» قرآن» مهر تأييدي بر واجب و فطري بودن حجاب زد و با بررسي و پژوهشهاي بنيادي در اين زمينه ميتوان نتيجه گرفت كه انسان بهصورت فطري خود را مقيد به پوشش ميداند، اما روشها و چگونگي اين پوششها به مرور وتوسط اديان آسماني بهخصوص دين مبين اسلام بهدرستي آموزش داده شده است. نكته جالب توجه اين است كه مردم ايران در طي تاريخ به حرمت اخلاق و رشد و تعالي كه هميشه پيشگام جوامع ديگر بوده است هم در زمينههاي فردي و خانوادگي و هم در بعد اجتماعي حتي در حريمهاي خصوصي از عفافي خاص برخوردار بوده و به همين دليل است كه بيشتر از ساير كشورها در امر پاسداشت اسلام تلاش كردهاند. حتي بيشتر از كساني كه دين اسلام در سرزمين آنان متولد شده است! زيرا ايرانيان داراي يك پيشينۀ طولاني فرهنگي هستند كه به آنها كمك كرده تا درك عميقتري از مسائل اسلامي و فرهنگ آن داشته باشند و جايگاه حجاب براي آنها تعريف شده و جزو باورهاي نهادينه آنهاست كه هيچ دولت و حكومتي با تمام قدرتش نتوانست اين فرهنگ را از مردم اين سرزمين بگيرد. هرگز پژوهشهايي خاص و روانكاوانه دربارۀ حجاب در سطح جامعه انجام نشده است، كه اگر چنين پژوهشهايي بهصورت ميداني انجام ميگرفت از طريق ابعاد تربيتي و فطري بودن ذات حجاب در ابعاد شخصيتي زنان ايران زمين كاملاً محرز ميشد، كه حجاب نوعي چهارچوب اخلاقي است كه همواره زنان براي ايمنتر شدن و محترم ماندن و ارتقاء شخصيتي به خود مي افزايند تا در پيكربنديهاي دروني خويش آرامش بيشتري احساس كنند. اصولاً بيحجابي از نوع بيمارگونه آن نتيجه كمبودهاي عاطفي است كه اين نوع بيماران براي خودنمايي از آن استفاده ميكنند. كه اگر ذهن بيماري نداشته باشيم و در محيطي مطلوب توسط والديني سالم تربيت شده باشيم از اين شيوه براي جلوه گري و يا انتقام جويي از جامعه استفاده نميكنيم زيرا با اين كار شخصيت خود را ترور كردهايم..