بررسي تأثير حيا وعفاف درملاك كفايت زوجين بر احقاق حقوق معنويي ايشان (عفاف حجاب وهمسرگزيني)

مسئلۀ حقوق معنوي زوجين يكي از مباحث حائز اهميت در شناخت كفويت آنها در زندگي مشترك تلقي ميشود. موضوع حجاب و عفاف چه در زن و چه در مرد، در ملاك كفايت زوجين بر احقاق حقوق معنوي آنها تأثيرگذار است. مسئلۀ كفويت زوجين در تحكيم خانواده اهميت فراواني دارد، زيرا در اين همبستگي است كه زوجين در درك متقابل و فهم خواستههايشان حقوق يكديگر را اعم از مادي و معنوي رعايت ميكند. اين پژوهش كوششي براي تبيين تأثير حجاب و عفاف در كفايت زوجين در راستاي حقوق معنوي آنها است و به روش توصيفي تحليلي با استناد و تأكيد بر آيات قرآن كريم و روايات اين مسئله را تبيين ميكند. نتايج گوياي آن است كه در رعايت حقوق معنوي براي حيا كه در احاديث به منزلۀ سر ايمان از آن ياد شده است، در انتخاب اوليه و در بحث كفائت عرفي بايد جايگاه خاصي را لحاظ داشت. به نظر نگارنده، اگر عفاف و حيا را سرلوحۀ انتخاب همسر قرار بدهيم، هر دو ايشان از بابت امنيت حريم خانواده ضمانت اجرايي خواهند داشت و در بود و نبود آنها، حقوق مادي و معنوي آنها اجرا ميشود و اينكه خداوند در آيات خود از زن و مرد به لباس همديگر تعبير ميكند، گوياي همين امر است. همچنين اسوهها و نمونههاي بارز آن را از زندگاني ائمه معصومان(ع) خصوصاً همسنگترين زوجِيت عالم امكان حضرت فاطمه زهرا(س) و اميرالمومنين (ع) ميبينيم.