بهينه سازي حذف كادميم در محلول هاي آبي با استفاده از بيوچار بقاياي پوست پسته پايدار شده با نانوذارت آهن صفر ظرفيتي

در اين پژوهش با استفاده از روش بهينه سازي سطح پاسخ باكس بنكن، بهينه سازي حداكثر حذف يون كادميم از محيط آبي تحت شرايط مختلف، توسط دو جاذب بيوچار بقاياي پوست پسته (PRB) و بيوچار بقاياي پوست پسته پايدار شده با نانوذارت آهن صفر ظرفيتي (PRB-nZVI) انجام گرفت. به منظور ارزيابي شرايط بهينه حداكثر حذف كادميم، چهار فاكتور: غلظت اوليه كادميم (25، 50، 75 ميلي گرم بر ليتر)، پ هاش اوليه محلول (3، 5، 7)، سطوح جاذب (5 /0، 5/ 1، 2 گرم بر ليتر) و زمان تماس (20، 40، 60 دقيقه) به عنوان فاكتورهاي اصلي و نوع جاذب به عنوان زير مجموعه اين روش ها انتخاب شد. نتايج بدست آمده از حذف كادميم در محيط آبي نشان از برتري بالاي حذف كادميم توسط PRB-nZVI نسبت به PRB داشته است، كه دليل آن را مي توان به وجود گروه هاي عامل مختلف و همچنين ذرات آهن صفر ظرفيتي بروي سطح PRB-nZVI بواسطه مكانيسم هاي جذب، رسوب و رسوب مجدد، نسبت داد. براساس مدل برازش شده در اين تحقيق، حداكثر حذف كادميم (58/ 96 %) در غلظت اوليه 99/ 22 ميلي گرم بر ليتر، پ هاش 58/ 6، سطح جاذب 55 /0 گرم در ليتر، و زمان 11 /34 دقيقه، با ميزان مطلوبيت 1 بدست آمد.