تبيين تمايل به ترك خدمت با تاكيد بر تداخل و تناسب كار و زندگي

Explaining the turnover intention with an emphasis on areas of worklife fit and work-life interference

هدف اصلي تحقيق حاضر پاسخ به اين سئوال كليدي است كه آيا تداخل و تناسب كار و زندگي مي‌توانند از طريق فرسودگي شغلي با تمايل كاركنان به ترك خدمت رابطه داشته باشد؟ اين تحقيق به لحاظ روش، از نوع توصيفي است. جامعه آماري تحقيق حاضر متشكر از كاركنان سازمان تأمين اجتماعي استان گيلان به تعداد 750 نفر است كه بر اساس فرمول كوكران، 223 نفر از آنان به روش در دسترس مورد بررسي قرار گرفتند. ابزار گردآوري داده‌هاي تحقيق حاضر، پرسشنامه بوده كه از نظر روايي و پايايي مورد تأييد مي‌باشد. براي تحليل داده‌ها از روش مدلسازي معادلات ساختاري و نرم افزار spss20 و smartpls2 استفاده گرديد. نتايج تحقيق نشان داد تداخل و تناسب كار و زندگي بر از طريق فرسودگي شغلي با تمايل ترك خدمت ارتباط دارد. بنابراين مديران اين سازمان مي توانند با كاهش تداخل كار و زندگي، و فرسودگي شغلي، همچنين افزايش تناسب كار و زندگي، تمايل كاركنان به ترك خدمت را كاهش دهند.

The main purpose of the present research is to answer the key question of whether the interference and fit of work and life can be related to the burnout of employees with the desire to leave the service? This research is descriptive in terms of its method. The statistical population of the present study is a sample of 750 staff members of the social security organization of Guilan province, which according to the Cochran formula, 223 of them were studied by available method. The data collection tool was a questionnaire which was approved for validity and reliability. Structural equation modeling and spss20 and smartpls2 software were used to analyze the data. The results of the study showed that the interference and fit of work and life through burnout with the desire to leave is related.Therefore, managers of this organization can reduce the willingness of employees to leave the service by reducing work-life interruptions and burnout, as well as increasing work-life balance.