تحليلي بر تهديدات تركيبي بعنوان بارزترين تهديدات حوزه جنگ نوين

امروزه جنگ تركيبي بهعنوان مفهومي نوين در ادبيات نظامي و استراتژيك مورد توجه انديشمندان قرار گرفته است. بنابراين شناخت مباني، اصول، ويژگيها و اهداف جنگهاي تركيبي بهعنوان يكي از مصاديق جنگهاي آينده از الزاماتي است كه ميتواند در سياستگذاري كشور در اولويت قرار گيرد. هدف از اين پژوهش بررسي و تحليل جنگهاي تركيبي آيندهنگر از منظر جنگ مدرن و واكنشهاي دفاعي و امنيتي مردم برعليه اشغالگران ميباشد تا از اين طريق بتوانيم چرائي اين گونه طرحريزي دفاعي را مورد مطالعه قرار دهيم. مطالعه و بررسي منابع داخلي و خارجي در اين حوزه و بويژه تحليل آتشافروزيهاي اخير خاورميانه، روشي است كه محققين براي رسيدن به هدف اين تحقيق مدنظر قرار دادهاند. نتايج اين مقاله نشان ميدهد كه مهمترين و اصليترين كاركرد ويژه تهديدات تركيبي از نگاه غرب در واقع استفاده از تركيب متنوعي از اقدامات نامتعارف و نامنظم فاجعه ساز انساني ميباشد. لذا مقابله با تهديدات تركيبي، صرفاً با بهرهگيري از يكي از انواع آمادگي و يا مقابله براي عمليات تثبيتي طولاني مدت يا كشمكش پرشدت حاصلي در بر ندارد. بلكه توصيه مهم بر اين است كه كشورهاي مورد جنگ تركيبي به عملياتهاي تأثير محور و ناهمگون كه همزمان دشمنان با قساوت بيشتري اينگونه عملياتها را بكار ميگيرند، با دقت بيشتري توجه نمايند.