بررسي نقش فناوري اينترنت اشيا بر مدلهاي كسب وكار

اينترنت اشيا تبديل به محيطي شده است كه چيزهايي با اتصالات بيسيم و سيمدار به محاوره با يكديگر ميپردازند. اين تعاملپذيري شامل ارتباط بين شي با شي، شي با انسان، انسان با شي ميباشد كه سازمانها با تحليل هدفمند آنها، درك بهتري از نيازهاي توسعه كسب مينمايند؛ تا به اين وسيله، سرويسي را ارائه دهند كه تناسب بيشتري با نيازها دارد و از آن طريق وضع اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي را بهبود ميدهد. اين فناوري نوظهور، اشياي دنياي فيزيكي را از طريق حسگرها، عملگرها و فناوريهاي ارتباطي بههم متصل ميكند. همچنين، در حوزههاي مختلف از قبيل توليد، مراقبتهاي بهداشتي و انرژي بهمنظور توسعهي كاربردهاي جديد و بهبود كاربردهاي موجود بهكار گرفته ميشود. علاوه بر اين، بهمنظور بهره برداري تجاري از اين برنامهها، انواع جديدي از مدلهاي كسب و كار توسعه يافتهاست. اين مدلهاي كسب و كار توسط توسعهدهندگان بهعنوان نقطهي شروع بهمنظور ايجاد مدلهاي تجاري براي برنامههاي كاربردي اينترنت اشيا مورد استفاده قرار ميگيرد . به اين منظور، چارچوبهايي براي توسعهي مدلهاي كسب و كار وجود دارد. چارچوبها بلوكهاي ساختماني را تعريف ميكنند كه يك مدل تجاري است. فناوري اينترنت اشيا امروزه به طور بالقوه موجب ظهور و تحول مدلهاي كسب و كار اينترنت اشيا شده و اكو سيستم پوياي اينترنت اشيا را شكل دهي و تسهيل ميكند. هدف، آگاهي دربارهي فرآيندهايي است كه موجب تحول كسب و كار اكوسيستم اينترنت اشيا شده است. همچنين در ظهور و ايجاد كسب و كارهاي جديد اينترنت اشيا و اكوسيستمهاي كسب وكاري، نقش ايفا ميكنند. در واقع هدف اين پژوهش بررسي چگونگي همگرايي فناوري اينترنت اشيا و مدلهاي كسب و كار ميباشد. علاوه بر اين، چارچوبهاي مدل كسب و كار را براي كاربردهاي اينترنت اشيا، به روش توصيفي و تحليلي ارايه ميدهد.