فناوري اطلاعات و حفظ حريم خصوصي

گسترش استفاده از فضاي تبادل اطلاعات در كشور طي سال هاي گذشته موجب افزايش بكارگيري فناوري اطلاعات و وابستگي به اين پديده گرديده است. فناوري اطلاعات دانشي است كه به چگونگي گردآوري، پردازش، ذخيره مبادله و انتقال اطلاعات مي پردازد و حقوق فناوري اطلاعات، زيرساخت هاي حقوقي لازم جهت حمايت از داده ها در چنين محيطي را فراهم ساخته و همچنين مسائل حقوقي مربوط به اين دانش را تبيين مي كند. حريم خصوصي از جمله حقوقي است كه انسانها به دليل نيازهاي شخصي از يك طرف به آن وابسته اند و از طرف ديگر به دليل ضرورت زندگي جمعي مكلف اند اين حق را نسبت به ديگران به رسميت بشناسند. اما امروزه با گسترش ابزارهاي اطلاع رساني و استفاده گسترده از اينترنت، اين حق به يكي از چالش انگيزترين مسائل حقوق بشر تبديل شده است. با توجه به ناشناس بودن كاربران و سهولت استفاده از اينترنت، تجاوز به حريم خصوصي افراد به سرعت افزايش يافته و صاحب نظران و دولتمردان را در جهت حمايت از حريم خصوصي افراد سوق داده است، استفاده از دستاوردهاي فناوري امروزي مي تواند به راحتي براي نقض حريم خصوصي افراد مورد استفاده قرار گيرند. همچنين فناوري مدرن، قلمرو و نقض حريم خصوصي را توسعه داده است كه مي تواند بر اعتماد كاربران نقش به سزايي را ايفا نمايد. در اين مقاله ابتدا به تعريف حريم خصوصي مي پردازيم سپس اهميت، پيشينه قانوني، حوزه ها و صور مختلف آن را بيان مي كنيم، همچنين جلوه هاي نقض حريم خصوصي در فضاي مجازي، نگراني هاي حفظ حريم خصوصي و حفظ حريم خصوصي در سه حوزه بانكداري الكترونيك، اينترنت اشياء و سيستم RFID را مورد بررسي قرار مي دهيم.