كاربرد انرژي خورشيدي در اماكن مذهبي با رويكرد فرهنگ سازي شهري)نمونه موردي؛حرم مطهرسيد علاءالدين حسين شيراز(

تكنولوژي به گونه اي در حال پيشرفت مي باشد كه اگر از خود آن در جهت متناسب استفاده نگردد، زمين و تمام موجودات زنده تحت تاثير مستقيم اثرات مخرب آن قرار خواهند گرفت. با توجه به نيازهاي روزافزون انسان در زمينه هوشمند سازي، پايداري و از سويي ديگر افزايش مصرف انرژي و آلايندگي هاي زيست محيطي، فقدان الگوهاي متاثر از بطن جامعه در هوشمندسازي جهت ترويج فرهنگ مصرف بهينه و تجديدپذير قابل درك است.پژوهش حاضر، يك تحقيق ميان رشته اي براي دستيابي به حداقل رساندن مصرف انرژي با بكارگيري پنل هاي هوشمند خورشيدي در اماكن مذهبي، كه ريشه در اعتقادات ديني، فرهنگي و اجتماعي مردم دارند را بگونه اي دنبال مي كند كه الگويي منطقي و اثرگذار براي فرهنگ سازي در بستر جامعه جهت استفاده از انرژي هاي تجديدپذير و هوشمند خلق كند، تا هرچه بيشتر به سمت شهر هوشمند و محيط زيستي سالم نيل يابيم. روش تحقيق در اين پژوهش آميزه اي از روش استنادي و مطالعات ميداني مي باشد، كه پس از تجزيه و تحليل اطلاعات و بررسي آماري، پژوهش به نتيجه گيري منطقي و اثبات فرضيه پژوهش دست مي يابد. اين پژوهش در دسته ي پژوهش هاي كاربردي قرار مي گيرد.