بررسي تأثير خودتنظيمي بر موفقيت تحصيلي دانشجويان دختر و پسر در يادگيريهاي الكترونيكي )مجازي( دانشگاه اصفهان

پژوهش حاضر به بررسي تاثير خودتنظيمي بر موفقيت تحصيلي دانشجويان دختر و پسر در يادگيري هاي الكترونيكي MOOCs(Massive Open Online Courses) )مجازي( دانشگاه اصفهان پرداخته است. اين تحقيق از نظر هدف كاربردي، و از لحاظ روش توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري، دانشجويان دوره مجازي دانشگاه اصفهان در سال تحصيلي 95 - 96 مي باشد كه به طور تصادفي 132 نفر كه به پرسشنامه ها پاسخ دادند مورد ارزيابي و تحليل آماري قرار گرفتند و معدل تحصيلي به عنوان عامل ميزان موفقيت و پيشرفت تحصيلي در نظر گرفته شد. تحليل آماري به كمك برنامه PLS انجام شده؛ ابزار سنجش، پرسشنامه هاي روا و پاياي باورهاي انگيزشي و راهبردهاي يادگيري خودتنظيمي MSLQ پينتريج و دي گروت 1 ( 1990 ( )شامل:معيارهاي فراشناختي، ساختارسازي نحصيلي، جستجوي كمك، مديريت زمان، ثبات و پايداري در پيشرفت تحصيلي( با طيف 5 گزينه اي ليكرت بود. نتايج نشان داد كه رابطه بين خودتنظيمي و پيشرفت تحصيلي در دختران و پسران متفاوت از يكديگر است و ارتباط بين دو متغير خودتنظيمي و پيشرفت تحصيلي در پسران قوي تر از دختران است