كليدواژه :
برنامه درسي , سواد قرآني , سازماندهي محتوا , رسم الخط , روش تدريس , آموزش قرآن , ارزش يابي , روخواني , روان خواني , قرائت , جامعيت آموزش , يادگيري , پيام قرآني , انس با قرآن
چكيده فارسي :
هرچند درس قرآن به طور رسمي در آموزش وپرورش از سال 1323 شروع شد، اما به دلايلي روند پيشرفت اين درس، آنچنان كه بايد با انتظارات متوليان تعليم وتربيت مطابقت ندارد. در اين پژوهش، ضمن بررسي سير تطور آموزش قرآن بين سالهاي 1349 تا 1396 به آسيبها و راهكارها اشاره شود. اين پژوهش، 30 محور از تغييرات برنامه درسي قرآن دوره ابتدايي در چهار دوره زماني را بررسي ميكند. در اين تحقيق, با استفاده از روش تجزيه وتحليل محتوا، اهداف, روشهاي تدريس, سازماندهي محتوا, شيوه ارزشيابي و نقاط قوت و ضعف هريك از دوره ها بررسي ميشود. با مراجعه به اين كتابهاي درسي مشخص گرديد :
1- در سالهاي 1349تا 1368 چيزي با عنوان برنامه درسي مكتوب موجود نبوده و مؤلفين با توجه به تخصص وسليقه خود كتابهاي درسي را تاليف كرده اند. محور آموزش قرآن در اين دوره، آموزش روخواني با تأكيد بر روش شنيداري بوده است.
2- در سالهاي 1369 تا 1376 مكتوباتي غيرمدون درباره برنامه درسي قرآن وجود دارد. اما راهنماي درسي تدوين نشده است. اهداف و روش ها تغييراتي داشته, اما رويكر آموزش همچنان بر روخواني از طريق تقويت مهارت شنيداري است.
3- در مرحله چهارم به آموزش قرآن به عنوان يك برنامه درسي نگاه شده و ضمن تهيه وتدوين راهنماي برنامه درسي وتصويب آن توسط شوراي عالي آموزش وپرورش در سال 1376 در مراحل مختلف اجراي آزمايشي شده است. در اين دوره تغييرات مهمي در اركان برنامه درسي قرآن و نيز نحوه آماده سازي و چاپ كتب درسي صورت گرفته است.
