شرايط و مصاديق معافيت متصدي حمل و نقل جاده اي كالا در حقوق ايران و كنوانسيون C.M.R

اهميت موضوع معافيت متصدي حمل و نقل در حقوق ايران و كنوانسيون C.M.Rاز اين جهت است كه به موجب هر دو منبع ميزان مسئوليت متصدي حمل و نقل در سطح بالايي است بطوري كه تئوري مبتني بر تقصير منتفي است بلكه مباني مربوط به فرض مسئوليت، تقصير قراردادي و غيره در حقوق ايران و نظرياتي مشابه حقوق ايران در كنوانسيون C.M.Rمطرح است كه نظريه حداكثر مراقبت نيز در كنوانسيون C.M.Rرا بايد به آن افزود بنابراين با توجه به مسئوليت بالا، مخاطب مترصد اين است كه چه اموري مي تواند متصدي را از مسئوليت معاف كند. درخصوص معافيت بايد گفته شود حقوق ايران و كنوانسيون در بعضي از شرايط و مصاديق داراي مشابهت هستند كه همانا علت خارجي غيرقابل پيش بيني، غيرقابل دفع است مانند حوادث طبيعي، انقلاب، شورش و غيره ولي در كنوانسيون يك نوع دفاع خاص ديگري براي متصدي مطرح است كه در حقوق ايران جايگاه ندارد و آن همانا مخاطرات خاصي است كه در كنوانسيون بعضي از موارد از قبيل بسته بندي ناقص، بارگيري و تخليه از سوي صاحب كالا، حمل حيوانات و كافي نبودن علائم روي بسته ها و مواردي از اين قبيل اماره اي به نفع متصدي ايجاد مي كند كه چنانچه صاحب كالا بتواند خلاف اماره را به اثبات برساند متصدي مسئول شناخته مي شود در غير اين صورت متصدي از مسئوليت مبرا مي گردد.