مسئوليت مدني وكيل در حقوق ايران

با منعقد شدن عقد وكالت، وكيل و موكل در برابر يكديگر حق و تكليف يافته و داراي روابط حقوقي، وظايف و مسئوليت هاي متقابلي مي شوند. بديهي است تحديد حدود قانوني اين مسئوليت ها، در پيشگيري از منازعات احتمالي طرفين عقد مذكور و درنتيجه كاهش حجم پرونده هاي محاكم قضايي مؤثر است. تعهدات وكيل در برابر موكل يا بطور مستقيم ناشي از عقد وكالت است، يا بطور غير مستقيم؛ همچنين ممكن است منشأ آن، توافق وكيل و موكل در قالب شروط و تعهدات ضمن عقد يا به طور مستقل باشد كه در هر حال، ايفاء تعهدات مزبور لازم مي باشد. تعهدات ناشي از عقد وكالت به دوصورت مستقيم و غير مستقيم ميباشدكه در حالت اول ناشي از ذات عقد وكالت بوده،وبه صرف تحقق عقد، بدون نياز به تصريح، موجب مسئوليت وكيل مي شوند. به عبارتي ميتوان آنرا به دوبخش «تعهدات اصلي وكيل در برابر موكل» و«تعهدات تبعي يا ثانوي»تقسيم نمود. اطلاق واژه ثانوي يا تبعي بر اين تعهدات بدين جهت است كه به واسطه عدم انجام تعهدات اوليه (اصلي) پديد آمده اند؛ مانند تعهد وكيل به جبران خسارت وارده به موكل در فرض عدم رعايت مصلحت وي كه يكي از تعهدات اصلي وكيل مي باشد.كه در باب مسئوليت قراردادي و قهري به آن اشاره ميكنيم