كاربرد فناوري هاي نوين در مديريت بهينه محيط زيست مراكز شهري كلانشهرها، مطالعه موردي: منطقه 7 شهرداري تبريز

شهر به عنوان كانون تمركز انسان و فعالیتها،برای اینكه بتواند پایداری خود را تضمین كند،چاره ای جز پذیرش ساختار و كاركردی متاثر از سیستم های طبیعی ندارد. در این میان فضای سبز به عنوان جزء ضروری و لاینفك پیكره یكپارچه شهرها در متابولیسم آنها نقش اساسی داشته و كمبود آن می تواند اختلالاتی جدی در حیات شهرها به وجود آورد.انتخاب مكان مناسب فضاهای سبز شهری ،یك فرایند پیچیده است كه نه تنها نیازمند توانایی های تكنیكی فراوانی است، بلكه نیازهای فضایی كالبدی، اقتصادی، اجتماعی، محیطی و سیاسی را نیز می طلبد. چنین پیچیدگی هایی ناگزیر استفاده از ابزارهای متعدد تصمیم گیری، از قبیل سیستم اطلاعات جغرافیایی و روش های آنالیز تصمیم گیری چند معیاره MCDA را می طلبد.روش تحقیق در این مقاله توصیفی تحلیلی است و - هدف آن به كار گیری مدل تركیب خطی وزنی در تعیین مكان های بهینه جهت استقرار فضای سبز می باشد..بررسی نتایج بكارگیری مدل در محدوده مورد مطالعه نشان می دهد كه پیكسل های معرفی شده در خروجی حاصل از مدل،متصف به شرایط بهینه از منظر ادریسی و مدل ، GSI معیارهای تعریف شده هستند.بنابراین استفاده ی توأم از WLC در ارزشیابی چند منظوره وتحلیل های جامع نگر می تواند در كمترین زمان و دقیقترین شكل ، در مكان گزینی دقیق فضاهای سبز به ما كمك فراوانی بكند و زمانی كه در كنار هم استفاده می شوند، كاستی های همدیگر را از بین برده و در مدیریت و برنامه ریزی بهتر یاری رسان هستند.